________________
પ્રકરણ ૧૫ મું
૧૨૯ વખત આવે સર્વ સમજાશે. આજે તમારા બધાના મેળાપથી એટલે બધે આનંદ થયો છે કે તેનું વર્ણન કરવું મુશ્કેલ છે. ગીરાજ બોલ્યા.
પ્રાણેશ! આ આણેલું ભેજન જમ્યા પછી ખુલાસે કરશો! જેથી દેવકુમાર ભોજન જમવા લાગ્યા. જ્યારે ભોજન જમી રહ્યા ત્યારે દેવસેન ગીરાજને ખુલાસે કરતી કહેવા લાગી.
પ્રાણેશ! તેઓ તે બધાને “આગળ ઉપર જણાશે ” એમજ કહે છે. પિતે પિતાનું વર્ણન કંઈ પણ કહેતા જ નથી તેમજ તમારી તથા તમારા કુટુંબની એટલી બધી લાગણી છે કે જાણે જે કંઈ પણ નીંદા સાંભળતાં જ ગુસ્સાને આવેશમાં આવી જાય છે. તેઓ ત્યાગી-ગી છે. તેમજ વીર સાહસીક છે વળી ક્ષત્રિયને શેભાવે તેવા લડવૈયા પણ છે. જયારે મેં આપની મુલાકાત લેવા નક્કી કર્યું ત્યારે કારાગ્રહની આગળ પાછળ સેંકડે પહેરેગીરે હોવાથી આવવાનું ઘણું જ મુશ્કેલ હતું. પરંતુ યોગીરાજે પોતાની બહાદુરીથી દરેક જણને તાબે કરી ભૂ શસ્યા કરી આપણી મુલાકાતનો રસ્તો સરળ બનાવ્યો. એમનું પરાક્રમ જ એમ બતાવે છે કે તે કઈ ક્ષત્રિયને શરમાવે તેવા શુરવીર અને રણવીર છે. તે અમારા નગરમાં ત્રિકાળજ્ઞાની તરીકે ઓળખાય છે. તે આપણા દેશની તેમજ આપના સગાં-સાદરના માટે ઘણી જ મમતાભરી વાતો કરીને મનમાં ગૌરવ ધરે છે. દેવસેનાએ ખુલાસો કરવા માંડ્યો.
આ સાંભળી દેવકુમારને પિતાને મિત્ર લાલસિંહ યાદ આવ્યું જેથી તે ગીરાજને પુછે છે કેઃ યોગીજી! શું મારો મિત્ર કૃર નથી? તેને મારે વિયેગ સહન થાય છે ?
તે બીલકુલ કૂર નથી, તે પોતાના મિત્રના માટે સર્વસ્વ અર્પણ કરે એવી છે. વળી તે તમને મનથી અને તેનાથી મળે છે
