________________
પ્રકરણ બારમું.
ભયાનક જંગલ
જયારે દેવકુમાર પિતાની પ્રિયાની શોધમાં અતિશય થાકી ગયો, ખુબ શ્રમિત બની ગયા અને પિતાની પ્રાણવલ્લભાને પત્તો ન લાગે ત્યારે તે પિતાની પ્રાણવલ્લભાના વિરોગમાં હતાસ-નિરાસ થઈ ગયે, કારણ કે તેની મૃદુવાણું, વિવેકભરી ભાષા, અલૌકીક લાવણ્યતા વિગેરેને સંભારી દેવકુમાર સાક્ત વીર છતાં અશકત બની ગયા હતા.
“જ્યારે હું એ પાપીઓના પંઝામાંથી મારી દીલરૂબાને ન બચાવી શકો તે બીજાને શું દેષ? મારા જેવો ક્ષત્રિય થવા માટે પણ લાયક નથી.” તારું શશી સમું મુખ જેવા હું ક્યારે ભાગ્યશાળી બનીશ? તારા કોમળ હસ્તની સાથે હસ્ત જેડવા કેણ નહિ ઈછે? તે કોણ હતી, શું તે મને લલચાવવા આવેલી લક્ષ્મી હતી, બહસ્પતિની સ્ત્રી તારી હતી, ચંદ્ર પત્ની રહી હતી, કામદેવની પત્ની રતિ હતી. પૃથ્વીના પ્રલયકારય મહાદેવની પત્ની ઉમા હતી. કે પછી તે નારાયણના ઉરમાંથી ઉત્પન્ન થએલી ઉર્વશી હતી ? ના, ના,
