________________
૨૧૮
દન કીધાં દિલ ભરી, સમતાએ સમર્યાં ઘણા,
[ જીવનપરિચય
વિમળ વદન સાથ; ત્રિભુવન કેરા નાથ.
ધર્મના ખેાધ; કે અવરોધ.
વિચર્યા ત્યાંથી ગુરુજના, દેતા પશુ પ્રાણી કે ચારના, નડે ન નવાણુ નાનાં નિર્મળાં, ભદ્રિક ભાળા લેાક; ધન્ય! ધરા ગુજરાતની, આપે સ'પત્તિ થાક
e
૫
ረ
સુંદર ઝાડી ઝુંપડા, વળી હરિયાળાં ખેત; કિચુડ ખેલે કોસ ત્યાં, ઉપજે અદકુ હેત. ૮ વાનરની વસ્તી ઘણી, ધીંગાં એનાં ઢાર; ટહૂકે કોયલ કુંજમાં, નાચે મનહર માર. હું પાનસરે પ્રભુ દીને, આવ્યા ખારજ ખંત; શિક્ષા આપી સંઘને, સર્વ સુધાર્યો તંત. ૧૦
७
ગુરુદેવ બેઠા છે નિાવગ્રહે, શિષ્યા છે સ્વાધ્યાયમગ્ન,
ત્યાંથી ગુરુજી આવિયા, સાભ્રમતીને તીર; જેને મહિમા જગ ઘણા, જાણેા છે મતિધીર. ૧૧ મહામથક ગાડીતણું, વસ્તી પણ ભરપૂર; પાણીમાં પાણી ઘણું, સસલા થાયે શૂર. ૧૨
પાસે પુર રળિયામણુ, જૈન પુરી જયકાર;
ત્યાં રૂડાં પગલાં કર્યો; પુણ્ય તણા નહિ પાર. ૧૩
હવે થાડા વિહાર ગદ્યકાવ્યમાં કરીએ
