________________
૨૧૪
[ જીવનપરિચય “જે સંપત્તિ કે વિભૂતિ મેળવવા માટે તમે દિનરાત મથી રહ્યા છે તે ચંચળ છે, જે યૌવન પર મુસ્તાક બનીને તમે ધર્મ-કર્મ ભૂલી રહ્યા છે, તે ક્ષણભંગુર છે, જે જીવન તમને અતિ પ્યારું છે અને જે તમે દીર્ઘ સમય સુધી સાચવી રાખવા ઈચ્છે છે તે યમની બે દાઢ વચ્ચે રહેલું છે, આમ છતાં પરલેકનાં સાધનમાં ઉપેક્ષા થઈ રહી છે, એ શું બતાવે છે? મનુષ્યનું ચરિત્ર ખરેખર! ઘણું વિચિત્ર છે.”
‘તમે એ વિચિત્રતાને ત્યાગ કરી મૂળ માર્ગે આવે અને તમારા જીવનને વ્રતનિયમો તથા ત્યાગથી વિભૂષત કરે. આ જિનશાસન ફરીને મળવું દેહિલું છે, એટલે ધર્મા રાધનમાં જરાયે પ્રમાદ કરશે નહિ.”
આ અમૃતવચને સાંભળી ઘણાયે ત્યાં વ્રતનિયમ
લીધા.
નાનાપરા, ઊન, સરિયદ વગેરે સ્થળોએ થઈ ફાગણ સુદિ એકમે પૂજ્યશ્રી પાટણ પધાર્યા અને શેઠ નગીનદાસ હેલમાં સ્થિર થયા. આ વખતે સંઘે સામૈયાદિક શાસનભક્તિને લાભ લીધે હતે.
મંડપમાં પૂજ્યશ્રીએ મંગલ પ્રવચનમાં શ્રીવર્ધમાન આયંબિલ તપને મહિમા પ્રકાશતાં જણાવ્યું કે
" सर्व मंगलमा पहेलुं मंगल, वरणवियुं जे ग्रंथे; ते तपपद त्रिहुं काल नमीजे, वरसहाय शिवपंथे रे. .
