________________
૧૦૬
[ જીવનપરિચયઃ
એક નાનું સરખું મદિર હતું. તે મંદિર જીણું થઈ ગયું હતુ અને પૂંઠ, ષ્ટિ વગેરે દોષોવાળું હતું, તેથી પૂજ્યશ્રીએ તેના જીર્ણોદ્ધાર કરવાના ઉપદેશ આપ્યા. આ બાબતમાં ઉખરીસ ધ વર્ષોથી એક મત ન હતા, પણ પૂજ્યશ્રીના ઉપદેશ કણું વિવરદ્વારા ચિત્તમાં પ્રવેશ્યા કે અજમ પરિવર્તન થઇ ગયુ. સહુ જીર્ણોદ્ધારની બાબતમાં એક મત થઈ ગયા અને પૂજ્યશ્રી જે સલાહ આપે તે પ્રમાણે જ બધું કામ કરવું, એવા નિય પર આવી ગયા. આને આપણે ભાગ્યોયની નીશાની જ સમજીએ.
તેજ વખતે પૂજ્યશ્રીની સૂચનાનુસાર અમદાવાદથી મીસ્ત્રી ભગવાનદાસ ગીરધરલાલ સોમપુરાની કંપનીવાળા મીસ્ત્રી હરિભાઈને ખેલાવવામાં આવ્યા. તેમને દહેરાસર વગેરેની જગા બતાવીને માદક નકશા (પ્લાન) તૈયાર કરવાનું કામ સો’પવામાં આવ્યુ’.
પૂજ્યશ્રીને મૌન એકાદશીની આરાધના ત્યાં જ થઈ. બાદ મંગલ પ્રસંગનાં મુહૂર્ત નક્કી કરાવી ત્યાંથી વિહાર કર્યાં.
થરા
થરા પધારતાં સંઘે ઘણા ઉત્સાહ અને આડંબરથી સામૈયુ' કર્યું. ત્યાંથી બે માઈલ દૂર વરખડી મુકામે શ્રી ગોડીજી પાર્શ્વનાથનાં પગલાંના માટા મહિમા છે, તેથી પૂજ્યશ્રી સકળ સંઘ સાથે પગલે પધાર્યાં. ત્યાં શ્રીસ ંઘે પૂજા ભણાવી તથા સાધમિ કવાત્સલ્ય કર્યું, જેના લાભ આજુબાજુના ગામોમાંથી આવેલા લેાકેાએ સારી રીતે લીધે.
