________________
૧૪૬
[ જીવનપરિચય વાસદમાં અભિનવ અક્રાઈમહત્સવ એવામાં વાસદના શ્રીસંઘને પિતાને ત્યાં શ્રીઅષ્ટોત્તરી સ્નાત્રાદિ મહોત્સવ કરવાની ભાવના જાગી, કારણ કે આ મહોત્સવ છેલ્લા ચાલીશ વર્ષથી પિતાને આંગણે કર્યો ન હતે. વાસદમાં શ્રી સંભવનાથ ભગવાનનું મંદિર છે, તેની પ્રતિષ્ઠા સ્વ. પરમ ગુરુદેવના વરદ હસ્તે થયેલી અને ત્યારથી ગામે ચડતે દહાડે જોયેલે, તેથી આ મહોત્સવ પણ તેમના સમુદાયના એક લબ્ધપ્રતિષ્ઠ આચાર્યશ્રીની પુણ્યનિશ્રામાં થાય એવી સહુની ઈચ્છા હતી, એટલે સંઘના આગેવાને વિનંતિ કરવા આવ્યા હતા. પૂજ્યશ્રીએ એ વિનંતિને સ્વીકાર કરી કારતક વદિ૬ ના દિવસે પાદરાથી વિહાર કર્યો અને ચોથા દિવસે વાસદને પાવન કર્યું.
દિવાકરનો દેદાર દેખીને સરેજસમૂહને કેવી પ્રસન્નતા થાય છે? કે આનંદ થાય છે? વાસદવાસીઓ પૂજ્યશ્રીને દેદાર દેખીને તેવી જ પ્રસન્નતા અને તેજ આનંદ અનુભવવા લાગ્યા. મહોત્સવની તડામાર તૈયારીઓ ચાલી. વડોદરાથી ટકેર ખાનું આવ્યું, દરાપરાથી ચોઘડિયાં આવ્યાં ને સુરતમાંથી સંગીતવિશારદ પધાર્યા. કારતક વદિ ૧૩ થી મહોત્સવનાં મંડાણ થયાં. તેમાં પાંચ પપ્પાઓએ પોતાનું પાણી બતાવ્યું– પ્રશસ્તભાવ, પ્રવચન, પૂજા, પ્રભાવના અને પ્રતિકમણ. વળી સાત સસ્સાઓ આગળ તરી આવ્યા? સદ્દભાવ, સત્કાર, સુવ્યવસ્થા, સમ્યક્ત્વ, સામાયિક, સદાચાર અને સંગીત. જ્યાં આ બારની બેઠક હોય ત્યાં ભવભીરુતા, ભાવના અને
