________________
૧૧૪.
[ જીવનપરિચય જૈનદશાપોરવાડ સોસાયટીને પાવન કરી. ત્યાં શ્રી સંઘને આગ્રહ થતાં સ્થિરતા કરી ચિત્રી ઓળીનું સામુદાયિક આરાધન કરાવ્યું. પુનમને દિવસે શ્રી સિદ્ધગિરિજીનાં મોટાં દેવવંદન વંદાવ્યાં. આ વખતે જેન સેસાયટીના પ્રમુખ શેઠ મણિલાલ સુરચંદ, સેક્રેટરી પ્રેમાભાઈ બાલાભાઈ તથા આશાભાઈ છગનલાલ વગેરેએ પૂજ્યશ્રીને ચાતુર્માસ માટે વિનંતિ કરી. અત્યાર સુધી જૈન સેસાયટીમાં સાધુઓનું ચાતુર્માસ થયું ન હતું, એટલે આ પ્રસંગ પહેલવહેલો હતો. તેને પૂજ્ય ગચ્છાધિપતિની સંમતિથી સ્વીકાર કર્યો અને ચાતુર્માસની જય બોલાઈ - ચાતકપક્ષી વર્ષના પ્રથમ જલબિંદુ માટે જેવી આતુરતા સેવે છે, તેવી જ આતુરતા રાધનપુરવાસીઓ પૂજ્યશ્રીનાં દર્શન માટે સેવી રહ્યા હતા, કારણ કે અત્યાર સુધી તેમને એ સૌભાગ્ય પ્રાપ્ત થયું ન હતું. તેથી વૈશાખ સુદિ ૨ ને માંગલિક દિને પૂજ્યશ્રી રાધનપુર પધાર્યા ત્યારે આબાલવૃદ્ધજનતા હર્ષઘેલી બની દૂર સુધી સામી આવી હતી અને શ્રી હરગેવન મણિયારે ભવ્ય સામૈયું કર્યું હતું. આયંબિલખાતાનાં પ્રતાપભવનમાં માંગ લિક સંભળાવીને પૂજ્યશ્રીએ તબેલી શેરીના ઉપાશ્રયમાં સ્થિરતા કરી હતી. આ વિહારમાં પૂજ્યશ્રીથી ધર્મભાવિત થયેલા શેઠ કેશવલાલ મૂળચંદ, પોતાની વૃદ્ધ ઉંમરે પણ, છેક અમદાવાદથી સાથે જ પગે ચાલતા આવ્યા હતા.
દીક્ષાનિમિત્તે જાસુદબહેન તરફથી ઉત્સવ મંડાયે હતે અને શાંતિસ્નાત્ર ભણાવાયું હતું. વૈશાખ સુદિ ૧૧
પછી એ સૌલિક નિી
સિ