________________
૧૭
મહારાજ અતે તેઓશ્રીને આભારી છે, એમાં શંકા નથી. જૈન દર્શનના તેઓ એકના એક સત્તા સમાન હતા અને સારાયે જૈન શાસનમાં તેશ્રી એકત્રી પ્રભુત્વ ધરાવતા હતા. તેઓશ્રીના આજ્ઞાવત્તિ શ્રમણસમુદાય પણ અન્ય સહુથી વિશાળ હતા.
પૂજ્યશ્રી વિજયકમલસૂરીશ્વરજી મહારાજા
૭૩ મી પાટે પૂજ્ય આત્મારામજી મહારાજ સાહેબના અન્ય પટ્ટાલકાર પૂજ્ય સદ્ઘ રક્ષક આચાર્ય ભગવત શ્રીમદ્વિજયકમલસૂરીશ્વરજી મહારાજ થયા. તેઓશ્રીનો જન્મ પંજાક્ષના સરસા ગામમાં વિ. સ. ૧૯૦૮ માં થયા હતા. પિતાનું નામ રૂપચંદ્ર અને માતાનું નામ જીતાબાઈ હતું. તેમણે પણ ખાલબ્રહ્મચારીપણે પૂજ્ય ગુરુદેવ આત્મારામજી મહારાજ સાથે સ. ૧૯૩૨ માં સર્વંગી દીક્ષા ગૃહણુ કરી અને પૂજ્ય આત્મારામજી મહારાજના પટ્ટશિષ્ય મુનિશ્રી લક્ષ્મીવિજયજી મહારાજના શિષ્ય થયા. પૂજ્ય પરમ ગુરુદેવશ્રી વિજયાનન્દસૂરિ મહારાજ સાહેબના સ્વગવાસ પછી તેઓશ્રીના પટ્ટ પર વિ. સ. ૧૯૫૭ ના માહ સુદિ ૧૫ ના દિને સમુદાયના વડીલ સાધુએ સ્વ. પ્ર. શ્રી કાન્તિવિજયજી મહારાજાદિ સકલ સમુદાયે મુળીને ખૂબ જ આગ્રહ અને વિનવણીપૂર્વક પાટણમાં તેઓશ્રીને આચાય પદે સ્થાપ્યા. તે સાથે પૂજ્યશ્રી વીરવિજયજી મહારાજાને ઉપાધ્યાયપદે અને કાન્તિવિજયજી સહારાજને પ્રવત કપટ્ટે સ્થાપન કરવામાં આવ્યા હતા. તે વખતે એવા નિયમ કરવામાં આવ્યા હતા કે યેાગાહન કર્યાં વિના કાઈ ને આચાયૌદ્ધિ પદ કરવું નહિ. કિન્તુ સ્વમતિથી કેટલાક પાછળથી છૂટા પડેલા જ્ઞાનાવાદીઓએ આ નિયમ પાળ્યા નથી, તે અસાસજનક છે. સ. ૧૯૮૩ ના માદિ હું દિને તેઓશ્રી જલાલપુરમાં નિર્વાણ-
સ્વર્ગ વાસ પામ્યા. આ તારક ગુરુદેવ પણ પરમ ગુરુદેવની માફક તેજસ્તીસદ્ધમ રક્ષક મહાપુરુષ હતા. તેઓશ્રીના ત્યાગ-તપ-તિતિક્ષા સિદ્ધાંતની રક્ષા માટેનું ખમીર અને શાસનહિતવત્સલતા આદિ મહાન ગુણુ
