________________
ન [ જીવનપરિચય . જ્યારે તેઓશ્રીને રાધનપુર પધારવાની વિનંતિ થઈ ત્યારે સ્વશિર્વેમાંના એક મુનિશ્રી જિનવિજયજી બિમાર હતા અને તેઓશ્રી એમની સારસંભાળ ખૂબ કાળજીથી કરી રહ્યા હતા. તેથી પણ તેઓશ્રીને પાટણ છોડવાનું દિલ થતું ન હતું. આગ્રહ વધી પડ્યો અને તેને અસ્વીકાર કરવાનું અશકય થઈ પડયું, ત્યારે જ તેઓશ્રીએ પાટણથી વિહાર કર્યો. આ વખતે ઊત મુનિશ્રીની સારસંભાળ રાખવાનું કાર્ય આપણા પૂજ્ય પંન્યાસજીને તથા મુનિશ્રી યશોવિજયજી (હાલ આચાર્ય) ને સેપ્યું. તેઓ પણ પૂજ્ય ગુરુદેવનાં પગલે ચાલનારા હતા. એટલે ઉકત મુનિશ્રીની સારસંભાળ રાખવામાં કેઈકમી રાખી નહિ, પણ કર્મોદયનાં કારણે વ્યાધિ વધી પડ્યો અને સ્થિતિ વધારે ગંભીર બની. આ સમાચાર અર્જન્ટ તારથી રાધનપુર આપવામાં આવ્યા.
અહીં તેઓશ્રી ઉગ્ર વિહાર કરીને પધાર્યા હતા, તેમજ આચાર્ય પદવી ગઈ કાલે જ થઈ હતી, એટલે સહુની ઈચ્છા તેઓશ્રીને વધુ રોકવાની હતી. પણ આ સમાચાર પ્રાપ્ત થતાં જ તેઓશ્રીએ વિહારની તૈયારી કરી અને મુનિશ્રી તિલકવિજયજી આદિને સાથે લઈ સાંજના પાંચ વાગે વિહાર કર્યો.
જૈન મુનિએ પગપાળા વિહાર કરવાને ટેવાયેલા હોય છે અને પ્રસંગ આવ્યે ઝડપી વિહાર કરી શકે છે, પરંતુ, આ પ્રસંગે પૂજ્ય ગચ્છાધિપતિએ વિહારની જે ઝડપ બતાવી, -તેને આપણે અસાધારણ જ કહી શકીએ. તેઓશ્રીએ
