________________
પુણ્યના પ્રભાવ યાને પ્રધુમ્નકુમાર
આયુષ્ય આંધ્યુ. મરીને ભરૂચમાં એક માછીમારને ત્યાં પુત્રી તરીકે જન્મી-પૂર્વ જન્મના પાપેાના કારણે તેના શરી રની ચામડી કેાલસાની વણ જેવી અને અત્યંત દુધવાળી હાવાથી તેના માતપિતા નમદા નદીને કાંઠે સૂ કી આવ્યા.
૮૪
દૈવયેાગે કાઈ અન્ય માછીમારે તેને ખવડાવી-પીવડાવી મેાટી કરી. યુવાન થતાં પેાતાનું ગુજરાન ચલાવવા નાનકડી નાવડી ચલાવતી અને નર્મદા પાર કરાવવાનું કામ કરતી અને જે કાંઇ કમાતી તેનાથી ગુજરાન ચલાવતી.
એક વખત શિયાળાના દિવસેામાં સમાધિગુપ્ત નામના ઋષિ ત્યાં આવી નર્મદાના તટે કાઉસગ્ગ કરી ઉભા હતાં. આ માછીમારની પુત્રીએ જોયું કે આવા અતિશય ઠં'ડીના દિવસેામાં ઊભેલા મુનિશ્રી ઠઠંડીમાં પીડાતા હશે. એટલે તેમની ચારે બાજુ ઘાસના પૂળાએ મૂકી-ઋષિજીનું ઠં’ડીમાં રક્ષણ કર્યું. સવારે આવી પૂળા દૂર કર્યાં. આ બાળાએ પ્રેમ પૂર્ણાંક વંદન કર્યાં. મુનિશ્રીએ ધર્મ સમજાયે. તે દરમ્યાન તેણીને લાગ્યું કે આ મુનિને મેં અગાઉ કયાંક જોયા છે, એટલે મુનિને પૂછ્યું કે હું પ્રભુ ! મને લાગે છે કે મેં અગાઉ કયાંક આપના દર્શન કરેલાં છે પરંતુ યાદ આવતુ નથી. આપ મને યાદ કરાવશે?
મુનિશ્રીએ ઢીમરની પુત્રૌની ભાવના નમ્રતા જોઈ તેને પૂર્વભવ કહી સંભળાવ્યા અને કહ્યું કે—તપસ્વી સાધુ, એની નિંદા અને તિરસ્કાર કરવાથી આ જન્મે તને શરીર
