________________
૪૬
પુણ્યના પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
વિનતિ ભર્યાં શબ્દો સાંભળીને લતાકુ જમાંથી શ્રીકૃષ્ણ બહાર આવ્યા અને હસવા લાગ્યા. કૃષ્ણને આવેલાં જોઇ અને પેાતે કરેલી વિનતિ સાંભળી ગયા છે જાણી સત્યભામાનુ મુખ પડી ગયું.
કૃષ્ણ ખેલ્યા હૈ સત્યભામે ! આ મૂર્તિની પૂજા કરવી. એમની પાસે વરદાન માંગવા એ તારા માટે તદ્દન વ્યાજખી છે. કારણ કે આ પ્રતિમા એજ રૂકિમણી પાતે છે તારા કરતાં રૂપલાવણ્યમાં અનેકરીતે ચડિયાતી છે. એટલે તુ એની પૂજા તુ કરે તો કઈ ખાટું નથી. થાડીવાર પહેલાં તે આ પ્રતિમાને પ્રાથના કરી તેના પ્રભાવે હુ ખૂબખૂબ ખુશ થયા છું હુંવેથી તું એની પૂજા કરીને પછી જ પાણી પીજે.
આ સાંભળી સત્યભામા એકદમ ગુસ્સે થઇ ગઈ અને અને કૃષ્ણને જેમ તેમ ખેલવા લાગી. અરે આવા માટે દ્વારિકાનગરીના રાજા થયા છે છતાં નાના અણુસમજુ ખાળક જેવી બુદ્ધિ રહી. ગોવાળના બાળકોમાં બુદ્ધિ કયાંથી હોય ?
કૃષ્ણ કહે-હે પ્રિયે ! હું તારા ઘેર (મહેલે) આવ્યે હતો ત્યારે તે મને માયામય કહ્યો હતો. મેં આ નાટક કરી તે સાચું કરી આપ્યું છે, આમ કહી સૌ હસતાં હસતાં નગરમાં પેાતાના સ્થાને ગયા.
કિમણીને લક્ષ્મીદેવી માનીને સત્યભામાએ તેની પૂજા કરી ત્યારથી રૂકિમણીનું નામ લક્ષ્મીજી તરીકે સમગ્ર ભારતમાં પ્રસિધ્ધ થયું. જે કૃષ્ણને માન્ય હાય તેની પૂજા વિશ્વમાં થાય જ. [ મોટાએના કાર્યો મોટા હોય. ]
