________________
૧૩. કૃષ્ણ જરાસંઘ
૧૯૯
આમ આગળ જતાં બંનેના લશ્કરે સામસામાં આવી ગયાં. ભયંકર યુદ્ધ થયું. અનેક મહારથીઓ મૃત્યુ પામ્યા. બન્ને પક્ષે મેટી ખુવારી પણ થઈ. અનેક હાથીઅશ્વો મરાયા. હજારે રથ અને હથિયારોને ખુરદો થઈ ગયે. સામ સામે બાણેની વર્ષોથી સુરજદેવ પણ ઢંકાઈ જતાં ઘણા દિવસ સુધી યુદ્ધ ચાલ્યું.
શાસ્ત્રીય નિયમ છે કે પ્રતિવાસુદેવનું મૃત્યુ વસુદેવના હાથે જ થાય–ત્રણ ખંડનું સામ્રાજ્ય મેળવવા માટે ઘણું પાપે પિકારે છતાં તે સામ્રાજ્યને માલિક વાસુદેવ બને.
કુણે શિશુપાલ આદિ રાજાઓને સામને કર્યો–કંઈક શત્રુપક્ષના ખંડીયા રાજાઓને મૃત દશાને પમાડયા. કૃષ્ણ ની સામે બકવાદ કરતે જરાસંઘ દેડી આવ્યા. ત્યારે જરા સંઘના ૨૮ પુત્ર બલદેવ સન્મુખ, કૃષ્ણની સન્મુખ ૬૯ પુત્ર કોપાયમાન બનીને આવ્યાં. અંતે તે પુત્રોને પરાજય આપવા પૂર્વક પરલેક પહોંચાડી દીધા. જરાસંઘે ગદાને ઘા બલદેવ ઉપર કર્યો–બેભાન થઈ પડી ગયા. અને બીજા ઘાથી બચાવી લીધા. તેવામાં ક્રોધાયમાન બનેલા કૃષ્ણજી જરાસંઘ સાથે મેદાને ઉતર્યા, સામસામી બકવાદના અંતે તુમુલ યુદ્ધ બે વચ્ચે થયું. જે યુદ્ધ જેવા ખેચ-દેવતાએ આકાશમાં આવી પહોંચ્યા.-પ્રતિવાસુદેવે છેલ્લામાં છેલ્લા શાસ્ત્રને ઉપગ કરવા ચકનું સ્મરણ કર્યું. તે ચક હજારે દેવતાઓથી અધિષ્ઠિત હતું. ભયંકર
