________________
૧૨. શાંબ-પ્રદ્યુમ્ન
૧૮૧
તારું રક્ષણ કરીશ-કોઈ કાંઈ જ કરી શકાશે નહિં.
પ્રદ્યુમ્નકુમાર શાંબ પાસે આવ્યું અને જણાવ્યું કે માતાજીની ઈચ્છા મુજબ મેં વૈદભી સાથે લગ્ન કરી નાંખ્યા છે-એ જાણી શાબ બહુ રાજી થયે. રાતને ઉજાગર અને થાક હોવાથી કુમારના ગયા પછી વૈદર્ભ તે ઘસઘસાટ ઊંઘી ગઈ. પોતાની મને ભાવના પૂર્ણ થઈ હોવાથી તેના ચહેરા ઉપર આનંદની લહેરે રમી રહી હતી. સૂર્યોદય થયાં છતાં વિદભી ઊંઘતી હતી તેથી નાભાગા નામની દાસી કુમારીને ઉઠાડવા આવી. તેના પલંગની આસપાસ અને નજીકમાં વૈિવાહિક ચિન્હ-કંકણ વિગેરે અનેક વસ્તુઓ જેવામાં આવી તેથી તે દોડતી તેની માતા પાસે પહોંચી ગઈ અને બધી હકીકત કહી–તેની માતા પણ આ જાણ ગભરાઈ ઉઠી અને રૂકિમ રાજા પાસે ગઈ અને બધી વાત કરી.
રાજા અને રાણી તરતજ કુંવરીના મહેલમાં આવ્યાં. અને દાસીની વાત સાચી જણાઈ. વિદભી હજુ ઘસઘસાટ ઊંઘતી હતી. તેને મહાપરાણે જાગ્રત કરી બધી વિગત વિષે પૂછયું પરંતુ કુમારી કાંઈ જ બોલી નહિં. તેણીના માતા પિતાએ ખૂબખૂબ સમજાવીને વાત મેળવવાના પ્રયત્ન કર્યા પરંતુ વૈદર્ભોનું મૌન એટલે મૌન આથી રૂકિમરાજા ખૂબજ ગુસ્સે થઈ ગયે– મનમાં વિચારે છે કે આ મારી પુત્રી યુવાન છે. મેં તેને કેઈની સાથે પરણાવી નથી છતાં કઈ પુરૂષ ચેરી છુપીથી તેણીને ભોગવી ગયું છે. છતાં મારી પુત્રી મૌન રહે છે. આથી મારી આ પુત્રીજ કુળ કલંકીની
