________________
૧૨
શાંબ–પ્રદ્યુમ્ન
Ej88 MB] 38 SESSIGGSSSSSSSSSS
ઈર્ષાની આગમાં જલી રહેલી સત્યભામાથી પ્રદ્યુમ્નના તથા રૂકિમણીના વખાણ સહન ન થઈ શક્યાં છતાં મનમાં સમસમીને રહેવું પડતું. તેનું કાંઈ ચાલી શકે તેમ ન હતું એટલે નિરૂપાય હતી. સત્યભામા વિચારે છે કે દુનિયામાં માતા પિતાના પુત્રને કારણે જગતભરમાં વિખ્યાત થાય છે. મારે ભાનુકુમાર તે જીવતાં મરેલે છે એટલે કેઈ એના વખાણ ન કરે. અને મને પણ કેણ યાદ કરે? પ્રદ્યુમ્નને કારણે રૂકિમણને સૌ ઓળખતું થયું. આમ બેઠાં બેઠાં ઊંડા નિસાસા નાખે છે. ઉદાસ ચિત્તે તેનું મોં પડી ગયું હતું.
એવે વખતે કૃષ્ણ તેના આવાસમાં આવી ચડયા અને સત્યભામાની ઉદાસીનતા જોઈને પૂછયું- હે દેવી ! તને શું થયું છે ? આમ ઉદાસ કેમ છે? કેઈએ તારું અપમાન કર્યું ? જે હોય તે મને કહે. તે તમામ હતાશા દૂર કરવાવાળે હું અહીં હાજર જ છું.
આ સાંભળી સત્યભામાં ખૂબજ ગળગળા સ્વરે રડતાં રડતાં બોલી હે સ્વામીનાથ ! આપના પ્રભાવે મારે કઈ કમી નથી. આપ તે કલ્પવૃક્ષ સમાન છે જેથી મારે કઈ
