________________
22888238DRESEDIHK030808898138833883
પિતા-પુત્ર મિલન
રુકિમણુંને મહેલે રૂકિમણી બાળમુનિ સાથે વાત કરી રહી હતી તેવામાં નારદજી આવી પહોંચ્યા. રૂકમણીએ નારદજીને પ્રણામ કર્યા અને પૂછ્યું હે મુનિરાજ, આજ સોળ વર્ષ પૂરા થયાં હજુ મને મારો પુત્ર મળી શકે નથી. આપ મને કહે કે મારે પુત્ર મને ક્યારે અને કયાં મળશે ? અધિરાઇની પણ હદ હોય. હવે હું રાહ જોઈ શકું તેમ નથી.
નારદજી હસતાં હસતાં બોલ્યાં હે રુકિમણી ! આ તારી સામે કૃષ્ણ મહારાજના સિંહાસને બેઠે છે તેજ તારે પુત્ર પ્રદ્યુમ્ન છે. તેને જોઈને ખુશી થા! હાલને વરસાદ વરસાવી દે આથી પ્રદ્યુમ્નકુમારે અસલ સ્વરૂપ કરી માતા અને નારદમુનિને પ્રણામ કર્યા. માતાપુત્ર મયાં માતાના મનમાં રહેલા બાળપણના કેડ પણ કુમારે પૂરા કર્યા. કુમારે બાલ શરીર બનાવી બાલ ચેષ્ટા પણ કરી બતાવી. આનંદ મંગળ વર્તાઈ રહ્યાં. રુકિમણ કહે બેટા! આજે મને શાંતિ થઈ. હવે તું તારા પિતા અને કાકાને ભેગે થા. જેથી સૌને આનંદ થાય.