________________
પુણ્યના પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
તેના ઉછેરનુ ધ્યાન રાખે છે. સમય જતાં તે ઝાડને ફૂલ આવ્યા અને ત્યારબાદ ફળે આવ્યા. પેલા માણુસે અનેક સંકટા વેઠી ઉછેર્યુ છે તે પુરૂષ એ ઝાડના ફળા ખાઇ શકયા નહિ. અન્ય માણસા આનદથી તેને ઉપભોગ કરતાં.
૧૩૦
પ્રદ્યુમ્ન ! તું મહાબુદ્ધિશાળી છે–તુ વિચારી જો કે તે પુરૂષને કેટલું દુઃખ થતું હશે.”
પ્રદ્યુમ્ને કહ્યું-માતાજી, આમાં વળી શું પૂછ્યું ? આખી દુનિયા જાણે છે કે તે પુરૂષને અત્યંત દુઃખ થાય. પણ આપ શું પૂછવા માંગે છે? આપના કથનનેા ભાવા હુ સમજી શકતા નથી. તમે સ્પષ્ટ ભાષામાં કહા તો સમજ પડે.
કનકમાલાએ ઊડા નિસાસા નાંખ્યા. અને બેલી-ડે પ્રદ્યુમ્ન, હું તને તારી પાતાનીજ વાત કરું છું. તું સાંભળ. જો–તું મારા પુત્ર નથી. અને નથી હું તારી માતા! નથી કાલસંવર તારા પિતા નથી અને તું તેમને પુત્ર!
પ્રદ્યુમ્ન કહે—તો હું અહી આવ્યા કેવી રીતે ? કન કમાલા કહે–એક દિવસ કાલસ ́વર ફરવા નીકળેલ ત્યારે રસ્તામાં એક શિલા ઉપર તને પડેલા જોયા-તે તને અહી લાવી મને આપ્યા છે. મે તારૂ પાલન-પોષણ કરી મોટો કર્યાં છે. હવે તું યૌવાન પામ્યા .. તારુ યૌવન રૂપ સુંદરીઓને ડાલાવી નાંખે તેવુ છે. નિજજ બની કામાતુર થયેલી. તે કહેવા લાગી કે-હૈ મદન ! મારો રોગ મટાડનાર તું જ છે. હવે તું મારા નાથ ખનીજા, મને જીવાડવી
