________________
૮. નારદજી પાછા ફર્યા
૧૧૫
પર્વત ચડી જાય તેની આ પર્વતના અધિષ્ઠાતા દેવ પૂજા કરે છે. જો કે આ પર્વત ચડે અત્યંત કઠીન છે.
આ સાંભળી પ્રદ્યુમ્નકુમાર સાવચેતી પૂર્વક? ધીરે ધીરે સાચવી સંભાળીને પગ મૂકતાં તે પર્વત ઊપર પહોંચે કોઈ ભયને ખાઈ જવાની દષ્ટિએ પર્વતને રહેવાસી દેવ મુખ ઉપાડું રાખી બેઠો હતે. તેવામાં તેને વિકસળ મુખમાં પ્રદ્યુમ્નને પ્રવેશ થઈ ગયે કે તરત જ તેને કચડી નાંખવાની ઈચ્છાથી પિતાનું મોઢું બંધ કર્યું.
પ્રદ્યુમ્ન તરતજ સમજી ગયે અને ચેતી ગયો પિતાની આગવી શક્તિથી તેના બધાજ દાંત તોડી નાંખ્યાં અને સાચવીને તેના મુખમાંથી બહાર આવ્યું. કુમારનાં આવા અનુપમ બળ–સામર્થ્ય અને સાહસથી તે દેવ પ્રસન્ન થયે અને કુમાર પાસે આવી વંદન કરી બોલ્યા, હે નાથ ! હું તમારે સેવક છું. એમ કહી તેણે એક શંખ અને કુલેનું બનાવેલ ધનુષ્ય અર્પણ કરી કહ્યું કે હે પ્રભુ? આપ જ્યારે અને જ્યાં મને યાદ કરશે તે જ ક્ષણે હું હાજર થઈશ; એમ જણાવી કુમારની પૂજા કરી ભક્તિ કરી.
પદ્યુમ્ન કાર્ય પતાવી પર્વતની નીચે આવ્યું. ઈર્ષા અને ઝેરથી ભરેલાં સૌ બાળકો તેને પાછો આવેલો જોઈ દંગ થઈ ગયાં, પર્વત ઉપર બનેલી સર્વ હકીક્ત સૌને કહી સંભળાવી, સમય જતાં ઘણું સિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત થવાથી અન્ય કુમારના હૃદયમાં ઈર્ષાની આગ જલી રહી હતી.