________________
૨૫૩
ધર્મ વધતાં ધન વધે વઘત વધત વધી જાય, ધર્મ ઘટતાં ધન ઘટે ઘટત ઘટત ઘટ જાય તુલસી હાય ગરીબ કી કબુ ન ખાલી જાય, મુએ ઢોર કે ચામ સે લેહા ભસ્મ હો જાય તુલસી ઈસ સંસારમેં ભાતભાત કે લેગ, સબ સે હીલમીલ ચાલીયે નદી નાવ સંજોગ છપ્પન વખાર ને ભારે કુંચી, વેપાર થોડે ને નજરે ઉચી જનની જણજે ભકતજણ કાં દાતા કાં શૂર, નહિ તે રહેજે વાંજણી મત ગુમાવીશ નૂર કાતર સમાન દુર્જન કહ્યા સજ્જન સેય સમાન, કાતર કાપી દૂર કરે સેય કરે સંધાન વા ફરે વાદળ ફરે ફરે નદીના પૂર, ઉત્તમ બેલ્યા નવ ફરે પશ્ચિમ ઉગે સૂર કથની કથે સહુ કોઈ રહેણી અતિ દુર્લભ હોય જ્ઞાની સે જ્ઞાની મીલે કરે જ્ઞાન કી બાત, ગધે સે ગધ્ધા મીલે કરે લાતમ લાત. આવ નહિ આદર નહિ નહિ નયને મેં નેહ, ઈસ ઘર કબું ન જઈએ કંચન વર્ષે મેહ દેખદેખ રંડી ચાલો શિર મુંડાયા મુહ ભી કાલા, દેખદેખ મરદ કી ફેરી મા મેરી કે તેરી કાલ કરે સે આજ કર આજ કરે સે અબ,
