________________
૧૦૬
આ. દેવશ્રી યશોભદ્રસૂરીશ્વરજી મ. સા.ની
પ્રબળ બની હતી. આથી સમસ્ત તામ્બર મૂર્તિપૂજક જૈન સંઘે એકત્ર થઈને પૂજ્યશ્રીને મદ્રાસમાં ચાતુર્માસ કરવાની વિનંતિ કરી અને પૂજ્યશ્રીએ મુંબઈમાં બિરાજતા પૂજ્યપાદ ગુરૂદેવેની આજ્ઞા મળશે તો અમે અહીં ચાતુર્માસ કરીશું એ ઉત્તર આપ્યો. આ ઉત્તરથી સકલ સંઘ ખૂબજ હર્ષિત થયે અને વાતાવરણ જ્યનાદથી ગાજી ઉઠયું. તે માટે યથા સમયે પૂજ્ય ગુરૂદેવની આજ્ઞા મળી જતાં મદ્રાસનું ચાતુર્માસ નિર્ણિત થઈ ગયું.
આજુબાજુનાં સ્થાને અપાયેલો લાભ હજી ચાતુર્માસને પ્રારંભ થવાને ત્રીસ-પાંત્રીસ દિવસની વાર હતી, એટલે પૂજ્યશ્રીએ આજુબાજુનાં સ્થાનોને લાભ આપવાનો નિર્ણય કર્યો અને તે અનુસાર કેશરવાડી થઈ શલાવેપેરી પધાર્યા. ત્યાં શ્રી સંઘને સચોટ ઉપદેશ આપતાં ઉપાશ્રય બંધાવવાનું નકકી થયુંઉપાશ્રયએ શ્રાવકસમુદાયને ધર્મકરણ કરવાનું મુખ્ય સ્થાન છે અને સમય પર સાધુ-મુનિરાજે પણ તેને ઉપયોગ કરી શકે છે. આથી જ્યાં જૈનેની વસ્તી હોય ત્યાં ઉપાશ્રય હોવું આવશ્યક છે.
ત્યાંથી ચિત્તાદારી પેઠને ધર્મ જાગૃત્તિને સંદેશો આપી પૂજ્યશ્રી શયદાપેઠ પધાર્યા અને ત્યાં સ્થાનિક જિનમંદિરની જરૂર જણાતાં તેઓશ્રીએ શ્રાવક વર્ગને જણાવ્યું કે “મહાનુભાવો! દેવપૂજા, ગુરુની ઉપાસના, સ્વાધ્યાય, સંયમ, તપ અને દાન એ છ ગૃહસ્થનાં દૈનિક કર્મો છે.”
