________________
મુનિજીવનની બાળપોથી
૨૪૫ અને જિનપૂજાદિમાં પણ સ્થાવર જીવોની હિંસા છે છતાં તે બે સમાન બનીને ઉપાદેય બની શકતાં નથી. કેમ કે યજ્ઞાદિમાં સર્વથા હિંસાની નિવૃત્તિરૂપ મેક્ષનું લક્ષ નથી અને ત્રસ જીવેની ઘણું મેટી હિંસા છે, તથા જયણાનું કઈ નામ નથી જ્યારે જિનપૂજામાં અલપતમ હિંસા છે. છતાં પણ તેના દ્વારા સર્વથા હિંસાનિવૃત્તિનું લક્ષ હોવાથી શક્ય તેટલી વધુ જયણા પાળવાને આદેશ હેવાથી તે જ ઉપાદેય છે.
(૮) શાસ્ત્રમાં ગર્તાકર્ષણ ન્યાય આવે છે. જેમાં ખાડામાં ઊતરી ગયેલા બાળકની પાસે સાપને આવતે જોઈને ગભરાઈ ગયેલી મા તે બાળને બાવડેથી ઝાલીને તેને જોરથી ખેંચી લે છે. આ વખતે તે બાળકના શરીરે જે ઉઝરડા પડે છે તે નગમ્ય કહેવાય છે કેમ કે તેની પાછળ તે બાળકને બચાવી લેવાને મોટો લાભ પડે છે. આ જ કારણે આદિનાથ ભગવંતે ગૃહસ્થ જીવનના કાળમાં આર્યમહાપ્રજાને ક૯૫વૃક્ષે વગેરે કાળના પ્રભાવે મળતાં બંધ થાય અને તેથી તે મહાપ્રજા ભૂખમરા વગેરેને કારણે મતના મુખ સુધી ધકેલાય જવાની શક્યતા જોઈ. આ વખતે પ્રજાને બચાવી લેવા માટે જરૂરી પાકશાસ્ત્રથી માંડીને લગ્નાદિ વ્યવસ્થા સુધીની તમામ સંસ્કૃતિ શીખવી. આ વાત વર્તમાન કાળમાં ખૂબજ વિચારણીય છે. તીર્થકર દેવની પૂજાથી લાભ શી રીતે થાય?
અન્ય દેવદેવતાઓ તે સરાગી હોવાના કારણે તેઓની પૂજા કરવાથી તેઓ રીઝે અને ઈષ્ટ ફળ આપે પરંતુ તીર્થકરે દેવ તે વીતરાગ છે. તેમની પૂજા કરવાથી તેઓ રીઝતા
