________________
૨૪૨
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬ ચેઈઆણંના કાર્યોત્સર્ગ દ્વારા અનુમોદનાસ્વરૂપ - દ્રવ્યસ્તવ પણ સંબદ્ધ છે. - જ્યારે સમવસરણમાં ત્રિલેકગુરુની સમક્ષ રાજાએ વગેરેએ બલિનું વિધાન કર્યું છે ત્યારે ત્યાં બિરાજમાન ત્રિલેાકપતિએ તેઓના તે દ્રવ્યસ્તવને નિષેધ કર્યો નથી. તેથી ઉચિત સ્થાનમાં પ્રભુની પણ દ્રવ્યસ્તવની આજ્ઞા છે તેમ નક્કી થાય છે.
જે મેક્ષને પ્રતિકૂળ હોય તેની ભગવાન આજ્ઞા કરે જ નહિ અને જે મોક્ષને અનુકૂળ હોય તે બધું સાધુઓને બહુમાન્ય જ હોય.
કેટલાક કહે છે કે, “સાધુઓને દ્રવ્યસ્તવની જે અનુમદના હોય છે તે અનુમોદના તે દ્રવ્યસ્તવમાં રહેલા ભાવરૂપ અંશ પૂરતી જ હોય છે.”
આ વાત બરાબર નથી કેમ કે દ્રવ્ય વગર ભાવ ગૃહસ્થને હેઈ શકતું નથી કેમ કે દ્રવ્ય એ ભાવનું કારણ છે. જે ભૂખ્યા માણસને તૃપ્તિની ઈચ્છા છે તેને તેના કારણરૂપ ભજનની ઈરછા નક્કી છે. આ જ કારણે આદિનાથ ભગવંતે જિનભવન વગેરેનું નિર્માણ કરતાં ભરતચક્રીને તેને નિષેધ ક્યારેય કર્યો નથી. આ દ્રવ્યસ્તવમાં થતી પુષ્પપૂજા, દીપકપૂજા વગેરેમાં હિંસા થાય છે તથા જિનભવનનિર્માણમાં ખાણના પથ્થરે દવા વગેરેમાં જે હિંસા થાય છે તે અનુબંધમાં અહિંસા હોવાના કારણે સ્વરૂપહિંસા કહેવાય છે તેથી બિલકુલ હેય નથી.
સવાલ : તે પછી સાધુને શા કારણે આ દ્રવ્યસ્તવ કરવાને સાક્ષાત નિષેધ છે.
