________________
२४
મુનિજીવનની બાળથી–૫
(૬) અનવસ્થા એક સાધુને આધાકમી વાપરતા જોઈને બીજા સાધુઓને પણ તે વાપરવાની ઈચ્છા જાગે અને તેથી પરંપરા ચાલે. આવી બેટી પરંપરા ચાલતાં કાલાંતરે તેને જ ધર્મ સમજી લેવાય. આમ છતાં સંયમને ઉછેદ થઈ જાય. માટે અનવસ્થા એ દોષ છે.
(૭) મિચ્છાવ આવે આહાર વાપરતા સાધુને જોઈને બીજા સાધુને વિચાર આવે કે, “ આ સાધુઓ બેલે છે જુદું અને આચરે છે જુદું. આવા ધર્મનો શું અર્થ ? આ રીતે બીજા સાધુઓમાં મિથ્યાત્વ ફેલાય. બીજાનું મિથ્યાત્વ પમાડવામાં નિમિત્ત બનતી વ્યક્તિ પણ મિથ્યાત્વી બને.
(૮) વિરાધના વિરાધના ત્રણ પ્રકારની છે.
(i) આત્મવિરાધના સામાન્ય રીતે આધાકમ આહાર જીભની અનુકૂળતાવાળો અથવા શરીરની સુખશીલતાને પોષનારે હોય છે. જે સ્વાદિષ્ટ કે સ્નિગ્ધ હોય તે વધારે વપરાય. જેથી બીમારી આવતાં સ્વાધ્યાય બંધ પડે. તેથી સૂત્ર-અર્થ ભુલાવા લાગે. વળી બીમારીને લીધે ચારિત્રની શ્રદ્ધા ઘટી જાય, આમ આત્મવિરાધના થાય. | (ii) સંયમવિરાધના આધાકમ વાપરવામાં અને બીમારી આવ્યા પછી સારવાર લેવામાં છ કાયની વિરાધના તથા સેવા કરનાર સાધુના સ્વાધ્યાય આદિની હાની થાય. આમ સ્વ–પરની સંયમવિરાધના થાય.
