________________
મુનિજીવનની બાળપેથી-૫
૧ ૭૩
૪ પિતે જ બીમાર પડી જાય તે વચલા ગામમાં રેકાઈ જાય. પરંતુ આ વખતે ત્યાંના વૈદ્યને અને મુખીને વાત કરીને રોકાવું જેથી તેઓ સારસંભાળ કરે. જે પિતાની પાસે પ્રતિષ્ઠિત સ્થાપનાચાર્યજી ન હોય તે દાંડાને સ્થાપીને બધી ક્રિયા કરવી.
(૭) સ્થાનસ્થિત (અકારણે) (૧) ગરછમાં થતા સારણું વારણાદિથી કંટાળીને, એકલે થઈને કેઈ સ્થાનમાં રહી જાય, આ બરાબર નથી. ગમે તેટલે ખળભળાટ ચાલતું હોય તે પણ માછલાંઓએ સાગરમાં જ રહેવું જોઈએ. સાગરને છોડી જનાર માછલું તે નાશ જ પામે છે અથવા છીછરા જળમાં જઈને વસનાર માછલું બગલાની ચાંચમાં કે માછીની જાળમાં સપડાઈને મરી જાય છે. ગચ્છના ખળભળાટથી કંટાળીને સાધુ સાધુતા નામના પ્રાણથી ભ્રષ્ટ થાય છે.
કલ્યાણક ભૂમિએ-તીર્થો-તૂપના દર્શનાદિ માટે કે કઈ જગ્યાએ ચાલતા જમણવારને લાભ લેવા માટે, ગછમાંથી નીકળી જઈને અન્યત્ર નિષ્કારણ રહેવું.
૩ પિતાનું સ્થાન સારું ન હોવાથી બીજા સ્થાનમાં જઈને વસવું.
૪ સારાં વસ્ત્ર–પાત્રાદિ કે ગોચરી જ્યાં મળતાં હોય ત્યાં જવું. જે સાધુ શાસ્ત્રવિધિપૂર્વક હંમેશ સૂત્રાર્થને સ્વાધ્યાય કરતે રહે અને ષડૂજીવનિકાયની રક્ષાથી મહાવ્રતનું પાલન બરાબર કરતે રહે તે તેને ગીતાર્થ ગુરુની આજ્ઞાપૂર્વક સમ્યગ્ગદર્શનની વિશિષ્ટ નિર્મળતા માટે તીર્થદર્શનાદિ કરવા જવાની આજ્ઞા છે. અન્યથા સંયમયાત્રા તે જ સાધુની તીર્થયાત્રા છે.
