________________
( ૧૩૪ )
જીલવાનું શું ગજું ! એના હાથ પગ બાંધી મેાંમાં ડુચા નાખી એને નીચે પટકયેા હવે પેલી સ્ત્રીની ખબર લેવાની.
એ સૌંદર્યની મુત્તિને જોઇ પ્રથમ એના પતિના દેખતાં અને ભગવી પછી તીજોરી સાફ કરી વો માપવાના એમણે વિચાર કર્યા. બન્નેએ અરસપરસ નેત્રસત કર્યો. કાંઇક હાસ્ય કર્યું . વાતા કરવાના સમય ન હેાવાથી એક જણે તરત જ સ્ત્રીને નીચે પટકી. સ્ત્રીએ એની સામે ટક્કર ઝીલવા માંડી પણ એ અબળાનું શું ગળુ ! હાથપગ બંધાયેલ ને ન્હાય ડુચા મારેલ એને પતિ તા ઘણાય ધમપછાડ કરી રહ્યો
પણ નકામાં !
બન્ને જણાએએ વારા ફરતી વીષયસુખને સ્વાદ ચાખવાને! મનસુબે કરેલા, પણ ત્યાં તે એ હું ખારીને લાત મારી આખીય જમીન ઢાસ્ત કરી એક વ્યક્તિ અંદર કુદી એમની ચક્ષુ સમક્ષ ઉભેલી જોઇ એ ખારીને થયેલા લત્તા પ્રહારથી તેઓ ચમક્યા, ને એક કીર જેવી કફની ધારી વ્યક્તિને જોઇ વધારે અધિરા અન્યા. “ આહેા ! આ કીર
અહીંયાં શું મરવાને આવ્યે ? ”
અન્ને જણાને હવે આ નવા મ્હેમાન સાથે હિસાબ ચુકવવાના હતા, પેલી રમણીને છેડી એના તરફ ધસ્યા, રમણીયે ઝટપટ ત્યાંથી ઉડી સાવધાન થઇ પેાતાના પતિનાં ધન તેાડી નાખ્યા, મ્હાંમાંથી ડુચા ફેકી દીધા.
