________________
સૂઅણધ્રૂ સાફલઈ મંત્ર દુર્જનમ્યું મંડઈ, સભા સયાલ ઘરિ સીહ છયલ હાઈ કુલવટ છેડઈ, અહંકાર કરઈ વિષ આચરઈ નિરખઈ છાયા ગતિ નવી, સાહ કહઈ ભાંમ સયણ સરિસ એના મૂરખ માનવી. ૨૧ કમલ શ્યારિ નહૂ દ્ધિ સિષ્ટિ બ્રહ્મા દિન હોઈ, રામિ સિષ્ટિ જ રચી હાથ પણિ ચાયું હોઈ શિવિ કીધી હુઈ સિષ્ટિ જેનિ કોઈ મનુષ્ય ન જમઈ, શકતિ તણી હુઈ સિષ્ટિ તુ ત્રીયા ચડતી સંગ્રામઈ, કીધી ન સકતિ સિવિકરી ચતુર્ભ જ કયા ન થ્યારિ મુખ, કરણહાર સિષ્ટિ ભામુ કઈ કઈ પાવઈ વિરલે પુરુષ. ૨૨ ખલ નરમ્યું ખેલ ખટ્ટ કરિ સક જે તું કીજે, તે ગરહી જે તીર તે થકાંઈ દૂરિ તજી જઈ, પાસઈ ન રહઈ પેમ મઈલ મનમાહિ ન મુંકઈ, પઢઈ દાઉ પડભઈ ચિત્તિઓ ધ્યાન ન ચૂકઈ, જાલંધર ઝંખર જ મિલી સાલ હતંતી સારીઈ, સાહ કહઈ ભાંમ સયણાં સરિસ તેણઈ બયરી દૂર બડારીઈ. ૨૩ ગલઈ રાહ લેઈ ગ્રહ સૂર સહિર બિહુ સાહી, સુરપાલી નહુ સકઈ નટિ ન સકઈ નરવાહી, કણહી કારણ કુણિ કાંમ પણિ ઉહી જ કીધું, પરભવ સહિસિ પૂર દેખિ નહુ પાછુ દીધુ, મન વાચ ક્રમ બંધન વયણ ભલુ હોઈ મુખિ ભાખીઈ, સાહ કહઈ ભાંમ સયણ સરિસ રણ સિરિ કદી ન રાખીઈ. ૨૪ ઘણુ હેઈ ઘરિ ધણઊ ઘણું ધાનઈ જ ઘણેરુ, કણહી જ નાવઈ કાંમિ કહુ કારણ કરેલું, અરથ ન કે આવરઈ અરથ ન આપણુ આણુઈ, દયા ધરમ નહુ દઢઈ જીવ મનિ સંક ન જાણુઈ, અપ્રગટ મધ્યકાલીન કૃતિઓ :
ત્રેપન
