________________
માલણિ અપણા દુઃખકા વીરહ કહ્યા વિચાર, અબ તું વેદન અપણ, આખિ તલણ નારિ. ૨૨ દુજી કહઈ તંબેલણી, સુણિ ચતુરાને વાત, વીરહઈ માતિ કંત વીન, ચોલી ભીતર ગાત. હાથ મહોરું સિર ધુણું, કીસમું કહું પુકાર, મોતીરા નહી વલણો, કરે ન મારી સાર, ૨૪ પાન ગએ સવ ઝુંબકે, વેલ ગઈ તન સુકિ, દુઃખ ભરિ રીતિ વસંતકી, ગયે પીયારો મુકિં. ૨૫ હોયડા ભિતર પઈસ કરિ, વિરહ લગાઈ અંગિ, પીઉ પાણી વિણ નાં બુર્ઝ, જલૈસી લગસિ લગ. ૨૬ તન વરઈ વિરહા દહઈ, પડીયા દુઃખ અસેસ, એ દિન દુભર કયું ભરું, છાયા પીયુ પરદેસ. ૨૭ કહ્યાં તંબેલણિ આપણાં, અબ કહિ છીપણ એહ : પીઉ ચલંતઈ તુઝસું વીરહઈ કીયા કેહ. ૨૮ તીજી છી પણ ભાખી, ભરી દેય લોયણ નીર, દુજા કોઈ ન જાંણહી, મિરઈ વકી પીર. ૨૯ તન કપડા દુખ કતરણી, દરજી વીરહા એહ, પુરીયું તન વૈતીયા, દીન દીન કટે દેહ. ૩૦ દુઃખકા તાગા વાંટિયા, સાર સુઈ કર લેઈટ ચીનજ બાંધી સ્પષ્ણુ, નાન્હે વખીયા દેહ. ૩૧ વિરહઈ રંગઈ તન દહઈ, દેહ મજીઠ સુરંગ, રસ લીયા અટાઈ કરિ, ખાર દીયા દુઃખ અંગ. મીઠે સેઈ નિઈ કરિ, કુકસ કીયા અંત, એહ હમારા જીયકુ, મરણ કરઈ એ ભંતિ. ૩૩ સુખ નાઠા દુઃખ સંચર્યા, કિહિ કરિ દેહિ સારિ, વીરહૈ કાયા કંત વીણ, એ મોસું ઉપગારિ. ૩૪ અપ્રગટ મધ્યકાલીન કૃતિઓ :
૩૨
