________________
વીર કહે મેઘા સુણો જીહો, પૂર્વે તું ગજ એક |
દાવાનલ વનમાં લગ્યો જીહો, દુખિયા જીવ અનેક ॥ મોહ૦ ૧૨॥ પગ ઉપાડ ખણતાં થકાં જીહો, સસલો આવ્યો એક II
તુજ પગ સ્થાને તે રહ્યો જીહો, દયા રાખિ તેં વિવેક | મોહ૦ | ૧૩ ત્રણ દિનમાં દવ ઉપશમ્યો જીહો, ગયો સસલો નિજ થાન ॥
પણ તુજ પગ અટકી રહ્યો જીહો, પામ્યો દુઃખ અમાન ॥ મોહ૦ ॥૧૪॥ એમ કેઇ તીરગ ભવિષે જીહો, રાખિ દયા તેં ધી II
સાધુ ચરણથી ઘૂમણો જીહો, કેમ હુઓ તું અધીર | મોહ૦ ॥૧૫॥ એમ જિન વચન સુણી લહ્યો જીહો, અતિ દ્રઢ ચિત્ત સંવેગ II ચરણે થિર પરિણતિ કરી જીહો, રાખ્યો એક વિવેક II મોહ૦ ॥૧૬॥ ગુણરત્નસંવત્સર આદરી હો, સંલેખન એક માસ ॥
પૂર્ણાયુ કરિ ઊપન્યો જીહો, વિજયવિમાને ખાસ | મોહ૦ ||૧૭|| બત્રીશ સાગર આયુમાં જીહો, દિવ્ય ભોગ સુવિલાસ II વિલસી પૂરણ આઉખે જીહો, મહાવિદેહ નર વાસ । મોહ૦ ॥૧૮॥ ચરણ લહી તિહા સિદ્ધશે જીહો, મેઘકુમરનો જીવ ॥
આઠ કર્મમલ ક્ષય કરી જીહો, લહેશે શાશ્વત શીવ | મોહ૦ ॥૧૯॥ આઠ વરસ વયમાં લિયો જીહો, અતિમુક્તે સંજમ ભાર ॥
પત્ર નાવ કરિ નદી વિષે જીહો, ખેલે બાલ અણગાર | મોહ૦ ॥૨૦॥ થિવિરે રમતો દેખિયો જીહો કહ્યું વીજિનને એમ ॥
શિષ્ય તુમારો સિદ્ધશે જીહો, અથવા હોશે કેમ ॥ મોહ૦ ।।૨૧।
વીર પ્રભુ કહે સિદ્ધશે જીહો, ચરમશરિરી એહ ||
એહને તુમ કાંઇ મત કહો હો, છે એહ ગુણનો ગેહ || મોહ૦ ॥૨૨॥ એક દિન વીર જિનેશ્વરુ જીહો, અતિમુક્તને કહે એમ
સંજમ ધારી તું થયો જીહો, દયા ન રાખે કેમ | મોહ૦ ॥૨૩॥ વચન સુણી શ્રી વીરનાં જીહો, પ્રતિક્રમતાં બહુ દોષ શુક્લધ્યાન કેવલ લહ્યું જીહો, ચાર અનંતાં પોષ | મોહ૦ ॥૨૪॥
૭૮
