________________
ખંડ ૪ | ઢાળ ૧૮
૩ ૬૫
|| ઢાળ અઢારમી ||
(તોરે કોડડે વિદર્ભ પરણું કુંવરી રે–એ દેશી) માતામહ એણી પરે ભણે રે, પહેલાં અજાણે કીઘો રે; વિવાહ ઉત્સવ આડંબરે રે, ચંદ્રકલાનો પ્રસિદ્ધો રે; હવે મનની રુલી રે, પહોતી આજ જગીશો રે; રૂડે રંગે રુલી રે; શી આપું બગશીસો રે. હ૦ ૧ મેં કહ્યું તે તુમ સાંભરે રે, કર ફરસ્યો તુમે એહનો રે; એહથી બહુ નૃપની કની રે, કર ગ્રહશો એ ગુણ એહનો રે. હ૦ ૨ તે ભણી હવે ફરી દાયજો રે, બમણો દેઈ હરખું રે; અતુલી બળ તુમ ભાગ્ય છે રે, હરિ ને ચક્રીના સરખું રે. હ૦ ૩ તિહાં કનકદત્તની સુતા રે, રૂપવતી છે નામ રે; જેણે કાગળ નાખી ગોખથી રે, આપ જણાવ્યું હતું તામ રે. હૃ૦ ૪ અતિ ઉત્સવશું આદરે રે, પરણે શ્રીચંદ્ર તેહને રે; આગળથી સવિ ચિંતિત હુવે રે, પુણ્ય સખાઈ છે જેહને રે. હ૦ ૫ કેતાએક દિન તિહાં રહ્યા રે, લીએ નવ નવીય રસાલો રે; જેમ ભાદ્રવડે નીરનો રે, પુહવી વહે પરનાલો રે. હ૦ ૬ માગે આજ્ઞા ચલવા તણી રે, કુશસ્થલ પુરે જાવા રે; ઘર આપણને ઉમલ્યા રે, પંથે પ્રયાણ મનાવા રે. હ૦ ૭ વઘાઉ આગે વધ્યા રે, લાખ પસાય લહેવા રે; ઘસમસતા ઘીરા ઘસે રે, આગળ જાયે કહેવા રે. હ૦ ૮ જંગલમાં મંગલ કરે રે, લોકોને સુખદાયી રે; કનકની કોડી વરસતા રે, ઘરતા ઘર્મ વડાઈ રે. હ૦ ૯ દીન દુઃખી સાઘારતા રે, વારે વ્યસન વળી સાત રે; વિઘન વલય જાયે દેશનાં રે, ન કરે તો કેહની તાંત રે. હ૦૧૦ કુશસ્થલમાં વાજીયાં રે, જાંગી ઢોલ નિશાણ રે; આવ્યા અમ નયરી ઘણી રે, આજ નજીક પ્રયાણ રે. હ૦૧૧ સોહવ આવે સામણી રે, ઘવલ મંગલ બહુ ગાવે રે; ગુડી નેજા ફરહરે રે, વાજાં તાજાં વજાવે રે. હ૦૧૨
૧. સોહાગણ સ્ત્રીઓ સામૈયું કરે
