________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
હે પુત્રી ! કેમ જિમતી નથી, આ શું આલી હો કહે મદના તામ તો; અંબે ! રતિ કિહાંય ન ઉપજે, તિણ હેતે હો નહીં ભોજન કામ તો. પુ૦૧૬ ખગી` કહે મુજ પુત્રી એ સવિ, તુજ ભર્તા હો વર્યો એણીએ તેહતો; નૈમિત્તિકનાં વયણથી, રાજ્ય લહીશે હો તેહથી ગુણગેહ તો. પુ૦૧૭ હું દુ:ખિણી દોભાગણી, અટવીમાંહે હો મૃત્યુ લહ્યો ભરતાર તો; સ્થાનભ્રષ્ટતા નિપની, દુઃખ લહીએ હો જે લખ્યું કિરતાર તો. પુ૦૧૮ વિદ્યાસાધનને ગયા, દેવરસુત હો તસ ખબર ન કાંય તો; કુશસ્થલની પણ શુદ્ધિ નહીં, ઇંહાં આવ્યા હો દિનકટણી થાય તો. પુ॰૧૯ તું તો ડાહી જાણતી, કેમ થાયે હો હઠ કરી દુ:ખ કાજ તો; જેહથી ટાઢક ચાહીએ, તેહથી હો હોયે તાપનું કાજ તો. પુ૦૨૦ તેહ ભણી ભોજન કીજીએ, વિ કીજે હો કોઈને અંતરાય તો; તોયે હઠ મૂકે નહીં, ખગી તેહને હો ઉત્સંગે લાય તો. પુ૦૨૧ રોવે તસ દુઃખે દુઃખિણી, પ્રીતડલી હો જગે એહવી હોય તો; પ્રીતિ તે પરમ બંઘન અછે, એણે બંધને હો બાંધ્યા સહુ કોય તો. પુ૦૨૨ તે જાણી કુમર મન ચિંતવે, જે હણીઓ હો ખગને અણજાણ તો; તેહની એ પત્ની અછે, પણ રાગિણી હો માહરે વિષે જાણ તો. પુ૦૨૩ વૈર તો મુજશું વિ વહે, એમ જાણી હો પુર બાહેર તામ તો; રૂપ પ્રગટ કરી આપણું, પેસરાવ્યો હો વેત્રીએ તેણી ઠામ તો. પુ૦૨૪ મુદ્રિકા દીએ તે વેત્રીને, માંહે મૂક્યો હો હરખ્યો તે કુમાર તો; સુવેગા આવી તિહાં, અતિ સુંદર હો દેખીને આકાર તો. પુ૦૨૫ કોણ તુમો કિહાંથી આવીયા, એમ પૂછે હો જન કહે શ્રીચંદ્ર તો; તેટલે મદના સખીયુતા, આવીને હો ઓળખીઓ અમંદ તો. પુ૦૨૬ હર્ષે ઘાઈને કહે, અરે અંબે હો તું વધામણી દેય તો; તુજ જામાતા આવીઓ, જસ ઇચ્છા હો કરતા નિત્યમેવ તો. પુ૦૨૭ હરખી તે વિદ્યાઘરી, માંહે તેડી હો થુણે શ્રીચંદ્ર ૨ાય તો; ભાગ્યબળે ઇહાં આવીયા, એ મદના હો રતી અહોરાય તો. પુ૦૨૮ સખી આદેશે પુત્રિકા, આઠે ઠવે હો તસ ગળે વરમાલ તો; હવે નૃપ પૂછે વિદ્યાધરી, કેંઆસ્થિત હો કેમ દુઃખ વિકરાલ તો. પુ૦૨૯
૧. વિદ્યાધરી ૨. દ્વારપાલ ૩. દિનરાત ૪. ફેલાયેલું
૩૩૦.