________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૫
૩૦૧ કુંકુમશું અક્ષર વળી, લખી વિવાહની કેડિ; સૌઘ ઊર્ધ્વ ભૂમે જઈ, ચિંતે ન કરું એડિ. ૧૭ કનકસેના કરમુદ્રિકા, દેઈ લેઈ નિજ વેશ; વપુચિંતાનો મિષ કરી, નિસરીયા ઘરી વેશ. ૧૮
|| ઢાળ પાંચમી II (નવ ગજ ફાટો ઘાઘરો રે, દશ ગજ ફાટો ચીર રે, હઠીલા વયરી,
ઘસમસ પડે ગોરી ઘાઘરે હો લાલ.-એ દેશી) શમી તરુ પાસે આવીયા રે, જે હવે ઘરીય ઉમાહ રે, હઠીલા રાણા.
ભલું તુમ્હારું ભાગ્ય છે હો લાલ. પહેલાં આવી ષટું વર્ણની રે, દીઠો તેણીએ તેહ રે હઠીલા રાણા.
ભલું તુમ્હારું ભાગ્ય છે હો લાલ.૧ યોગિની ખર્પરા ને ઉમા રે, ચારે વહૂઅર તેહ રે.હ ખર્પરા ઉમયાને કહે રે, એ ચારે વહૂ કૃપણને ગેહ રે. ભ૦ ૨ એ દુઃખિણી મનની હુંતી રે, એક દિન ગઈ તસ ઘામ રે.હ૦ ભિક્ષાભોજન બહુ દિયું રે, તૂઠી હું તેણે બહુ મામા રે.હ૦ ભ૦ ૩ એહને વિદ્યા શીખવી રે, તેણે મને ગમતું થાય રે.હ૦ અરે ભદ્રે એ ઉમયા અછે રે, શિક્ષણી માહરી મન ભાય રે.હંભ૦૪ પ્રથમ ઘણી નાઠે હુતે રે, અપર પતિ મુજ બળ કીઘ રે.હ. એ અખ્ત ભગતિ છે ઘણું રે, જાણ્યો એ પણ સિદ્ધ રે.હવે ભાપ અચરિજ જોવા અહીં આવીયા રે, ભલે મળીયાં મોરી માય રે.હ. હવે કિહાં જાશો તે કહો રે, વહૂઅર કહે પડી પાય રે.હં. ભ૦ ૬ યોગિની કહે અમે જાયશું રે, કુશસ્થલ પુરે આજ રે.હ) વહૂઅર પૂછે તિહાં શું અછે રે, કૌતુક મોરી માય રે.હ૦ ભ૦ ૭ ખર્પરા કહે તેહનો ઘણી રે, પ્રતાપસિંહ રાજાન રે.હ. સૂર્યવતી તેહની પ્રિયા રે, છે હમણાં સાઘાન રે.હ૦ ભ૦ ૮ દોહલો તેહને ઉપનો રે, ગર્ભ તણે અનુસાર રે.હ) નાહું રુધિર ભરી વાવડી રે, પૂર્વે બુદ્ધિ પ્રચાર રે. હ૦ ભ૦ ૯ ભરી અવતારસ વારીશું રે, વસન થયા તસ રક્ત રે. હવે
અપહરી ભારંડ પંખી રે. હ૦ તેણે વિયોગે દુઃખી રાજિયો રે, મરવા કરે છે શંખી રે. હ૦ ભ૦૧૦
