________________
૪ ૬૨
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ તેહ ભણી યતના તણો, ખપ કરો થઈ સાવઘાનો રે; હિત કાજે એ દાખીયું, એહ સંબંધ વિઘાનો રે. બ૦ ૮ જેમ રાજગૃહી નયરમાં, ગૌતમ આગળ ભાખ્યું રે; તેમ ચેટક નૃપને કહે, ગૌતમ મેં તેમ દાખ્યું રે. બ૦ ૯ યતનાનો તમે ખપ કરો, ટાલી સ્વચ્છેદાચાર રે; યદ્યપિ ચરિત્રમાં એ નથી, સુસઢ તણો અધિકાર રે. બ૦૧૦ પણ નિશીથની ચૂર્ણિમાં, જયણા ઉપર ભણીઓ રે; આલોયણશુદ્ધિ ઉપરે, બહુમુનિએતિહાં સુણીઓ રે. બ૦૧૧ જ્ઞાનવિમલ સૂરિ એમ ભણે, સુણજો સહુ અણગાર રે; સંયમ અભિનવ સુરતરુ, શિવફલ અનુભવ સાર રે;
ફિલિત હોયે લહે પાર રે. બ૦૧૨ ઢાલ બાવીશે એ ભણ્યો, સુસઢ તણો સંબંઘ રે; નિસુણીને નિઃશલ્ય કરો, આતમ અનુભવ બંઘ રે;
જેમ ટળે દુરિતનો ઘંઘ રે;
સંજમ શિવસુખ ખંઘ રે. બ૦૧૩ ઇતિ સુસઢકથા સંપૂર્ણ
I || દોહા .. શ્રીગુરુનાં વયણાં સુણી, પ્રતાપસિંહ ઋષિરાય; પ્રમુખ બહુ યતનાપરા, થયા અવર સમુદાય. ૧ તપ જપ સંયમ ખપ કરે, ન ઘરે મનમાં માય; કામ ક્રોઘ મદ માન જે, ભાંજે ભવના દાય. ૨ વિનયી ને લક્લુઆ, દયાથીર દમયંત; દુર્ઘર તપ આરાઘતા, શમ દમ સૂઘા સંત. ૩ કિરિયા કરતા વિસ્થિપણે, સાથે અક્રિય યોગ; સંજમના ભોગી થયા, જણથી હોયે અયોગ. ૪ ધ્યાન જ્ઞાનમાં મગ્ન છે, ભાવ યજ્ઞના કાર; લગન રહે નિજ ભાવમાં, નહીં પરભાવ વિકાર. ૫ મયગલ પરે નિત્ય મલપતા, ભેદે કપટનો કોટ; સિંહ પરે દુર્ઘર્ષ છે, દેતા પરિસહ દોટ. ૬ ૧. માયા ૨. કરનાર ૩.પાગલ હાથી
