________________
४५०
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
આપ મતિ થયો તેહવે, પ્રાયશ્ચિત્તહ ન કરે; શીતલ જલ પરે ભોગીયો, ગુરુવયણાં ન અનુસરે; પાપાસ્રવના દ્વારને, રૂંઘી નવિ જાણી; શિથિલ સજ્ઝાયના યોગથી, થયો તામ અન્નાણી. ૧૭ કહે શોઘી તપનો દીઓ, તે તપ તો સોહેલો; તપસી કોણ મુજ આગળે, કહે એમ જેમ ઘહેલો; ગુરુદત્ત તપ નવ આચરે, નિજ છંદે ચાલે; શીખ દીયંતા રીસવે, ઘરે મનમાં આલે. ૧૮ અનુક્રમે ગચ્છથી કાઢિયો, અણયુગતો જાણી; ઘનુષ નિભૃષ્ટ શરની પરે, થયો દુષ્કૃત ખાણી; ષટ્કાય જીવ વિરાધતો, ઉગ્ર તપ આચારી; કાર્યકાર્ય અવિચારતો, વિ જનનો ભીખારી. ૧૯ ઘણો કાલ એમ નિર્ગમ્યો, દુષ્કર તપ કરતો; યતના વિષ્ણુ ચારિત્રનું, નવિ બિરુદ લહંતો; કાલ કરી સુસઢો થયો, સુર સોહમ કલ્પે; ઇંદ્ર સામાનિક ઋદ્ધિનો, પણ ગુણ તે અપ્પે. ૨૦ ભરત ક્ષેત્રમાં ઊપનો, તિહાંથી ચવી સુસટ્ટો; વાસુદેવ થઈ જાયશે, પુઢવી સત્તમીયે જિટ્ટો; તિહાંથી હસ્તી હોયશે, મૈથુન બહુ સેવી; મરી અનંતકાયમાં જશે, પછી ચઉગતિ લેવી. ૨૧ દુષ્કર તપકારી હુંતો, પણ સુસઢો ફરશે; સંયમની યતના વિના, ભવસિંધુ ન તરશે; જ્ઞાનવિમલ ગુરુની તેણે, આણા જો ન કરી; યતના વિષ્ણુ તે ભવ ફિર્યો, ચિરકાલ જ્યં ભમરી. ૨૨ || દોહા ||
હવે ગૌતમ ગણઘર કહે, દુષ્કર તપ એણે કીધ; તો કેમ ભવમાં દુઃખ લહ્યાં, કારજ કોઈ ન સિદ્ધ. ૧
કહે સ્વામી એણે મૂલગુણ, ઉત્તર ગુણમાં કોય; યતના ગુરુ વયણાં તણી, ન કરી તેણે બહુ ભવ હોય. ૨ ૧. કલ્પમાં, દેવલોકમાં ૨. સાતમી પૃથ્વીમાં (નરકમાં)
