________________
ખંડ ૪ | ઢાળ ૩
૨૯૧ મધ્ય રાત્રિ એક યક્ષઘરે, સૂતા નિર્ભય ચિત્ત; પરભાતે ઊઠ્યા જિસે, નૃપ કહે મિત્ર પવિત્ર. ૫ મેરુગિર સુરત તળે, કોઈ અદ્ભુત સ્ત્રી આવી; લક્ષ્મી વા કુલદેવતા, બ્રાહ્મી અંકે મુજ લાવી. ૬ સાંપ્રતિ દીઠું સ્વપ્ન એ, કોઈ અભુત ફળ થાય; ઇહાં કાંઈ સંશય નહીં, કોઈ મહા સુખ થાય. ૭ એમ કહી પંથે ચાલીયા, અટવીમાંહે જાય; આગળ જાતાં એક સ્ત્રી, દ્રષ્ટિ મેળાપક થાય. ૮ ભયથી ચકિત વરલોચના, ભૂષણભૂષિત દેહ; ભવ્ય અરુણ અંશુક ઘર્યા, ઝરતાં નીર નીરેહ. ૯ વેગ થકી તે આવતી, સઘવ સગર્ભા નાર; શ્રીચંદ્ર નિરખી નયન, અમૃતાંજન અનુકાર. ૧૦ સહસા દેખી ચાલીયા, સામા ઘરી ઉત્સાહ; પદ પ્રણમીને એમ કહે, એણે ઠામે કિમ માય. ૧૧ આવો આવો માતજી, મ કરો દુઃખ લગાર; ભય સઘળા ભાંજી ગયા, ફળ્યા મનોરથ સાર. ૧૨ કેમ એકલડાં કેમ ઇહાં, આવ્યાં એણી વાર; ભાગ્ય અમારાથી મળ્યાં, ભૂખ્યાં અન્ન સંભાર. ૧૩
|ઢાળ ત્રીજી ||
(આજ નિહેજો રે દીસે નાહલો–એ દેશી). તેહ વચન સુણી દેખી કુમરને, હરખી હૃદયે અત્યંતજી; યક્ષને ચૈત્ય રે મંડપ આવીને, બેસે જેહવે સંતજી. ૧ સયણ સખાઈ રે ભાગ્યબળે મળે, રાનમાંહે હોયે લીલાજી; ભાગ્યે વાહલાં રે વહેલાં હળિ મળે, હોયે વયણ વસીલા જી.સ૨ શ્રીચંદ્રાભિઘ દીઠી મુદ્રિકા, દેખી ઓળખી હરખેજી; પૂછે શ્રીચંદ્ર કહો તિહાં, સુરગુરુ સરિખો પરખેજી.સ૦ ૩ લેઈ ઉસંગે રે હર્ષ ૨નયન-જલે, નવરાવી તસ અંગજી; ગાઢ સ્વરશું રુદન કરે ઘણું, લૂવે વસ્ત્ર સુચંગજી;
' રૂપે જીત્યો અનંગપુ.સ. ૪ ૧. રેશમી વસ્ત્ર ૨. આંસુથી
