________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૩૧
૪૧ ૧
|| ઢાલ એકત્રીશમી || (કલાલણી મહારો રાજિંદ ભોલવ્યો હો લાલ–એ દેશી) હવે એક દિનને અવસરે હો લાલ; દુર્જય કામ વિકાર; સુહાસણી; કામ દશાને આગલે હો લાલ, થાયે ગતિ મતિ છાર, સુહાસણી. વિષય થકી નવિ ગંજીએ હો લાલ, વિષય તે તીખી અસિઘાર; સુહાસણી. તેણેથી શીલ ન છેદીએ હો લાલ, તેહનો ઘન્ય અવતાર. સુ.વિ. ૧ યૌવન વયના જોરથી હો લાલ, યૌવન મહોટું ભૂત સુત્ર બલીયાને પણ એ છલે હો લાલ, સુર નર ને પુરુહૂત. સુવિ ૨ સામંતસુત ગુણરત્ન છે હો લાલ, શીલસન્નાહ તસ નામ; સુત્ર સવિકાર નયણે નિરખીઓ હો લાલ, બહુ વેલાયે તેણે તામ. સુવિ૦ ૩ સૌમ્ય ગુણે મન ચંદ્રમા હો લાલ, દેહ કાંતિ દિનકાર; સુત્ર રૂપાતિશય ગુણે કરી હો લાલ, શચિને પણ મનોહાર, સુવિ. ૪ શીલ રયણ ભૂષિત તનુ હો લાલ, તત્ત્વાતત્ત્વ વિચાર; સુ જાણે આગમ મર્મને હો લાલ, ન ડગે ઘર્મથી લગાર. સુવિ. ૫ અસ્થિમિંજ રંગી ઘણું હો લાલ, જિનમતનો તે જાણ; સુ. તે જોયો સરાગની દ્રષ્ટિથી હો લાલ, તેણે કહ્યું તેણ વિનાણ. સુવિ૦ ૬ જાણું મયણને પરવશે હો લાલ, જોયું ઘરીય વિકાર; સુઇ લાખમાંહે પણ લેખીએ હો લાલ, કામી નેહ વિકાર. સુવિ૦ ૭ યદ્યપિ ન કહે વયણથી હો લાલ, તો પણ કામી દ્રષ્ટિ; સુઇ છાની ન રહે કિહાં થકી હો લાલ, જેમ બ્રહ્માની સૃષ્ટિ; સુ
પુષ્કર જલઘર વૃષ્ટિ. સુવિ- ૮ કમરે મનમાંહે ચિંતિયું હો લાલ, ખંડિયું એહણે શીલ, સુ. જિન વયણાં પણ અવગણ્યાં હો લાલ, ઉપદેશ કીઘો અહીલ. સુવિ૦ ૯ ભય પરલોકનો નવિ ગમ્યો હો લાલ, ન ગણી સભાની લાજ; સુઇ કલંકિત કર્યો નિજ આતમા હો લાલ, થિક સ્ત્રીસ્વભાવ અકાજ. સુવિ૦૧૦ શીલ પરમ સૌભાગ્ય છે હો લાલ, શીલ પરમ છે રૂપ; સુo શીલ પરમ જીવિત અછે હો લાલ, શીલ વશે સવિ ભૂપ. સુવિ૦૧૧
૧. ઇંદ્ર ૨. મદનને, કામદેવને
