________________
૪ ૦૯
ખંડ ૪ | ઢાળ ૩૦
દાન શીલ તપ ભાવો હો, કે કારણ એહ કહ્યાં; એહ કરતાં પ્રાણી હો, કે કેઈક સુખ લહ્યાં. ૧૪ ધ્યાનાનલે દાઝે હો, કે કર્મની કોડિ ગમે; રત્નત્રય યોગે હો, કે પુત્રી તુંહી રમે; જેમ મેઘની માલા હો, કે પવને જાય રલી; જેમ કાષ્ઠ સમુદાયે હો, કે અગ્નિયે જાય બેલી. ૧૫ કરી ચિત્ત પ્રસન્ન હો, કે તપ જપ ચરણ કરો; ષ અત્યંતર ષટુ બાહિર હો, તપ કિરિયાનુસરો; વળી દુક્કર તપ છે હો, કે ગુણ ૨યણાદિ ઘણા; જિનશાસન માંહે હો, કે કાંઈ નથી દુમણા. ૧૬ આંબિલ વર્ધમાનો હો, કે કનકાવલી ચણા; વલી મુગતાવલી હો, કે શ્રેણિ પ્રતર ઘણાં; લઘુસિંહનિઃક્રીડિત હો, વૃદ્ધ કીલિતવા; જવ વયર મજ્જ પડિમા હો, કે ભદ્રમહા ભદ્રતવા. ૧૭ વલી સર્વતોભદ્રા હો, કે પડિમા સરમીયા; અઠ્ઠમી નવ નવમી હો, કે દશમી ઇગ્યારસીયા; તિમ બારસ પ્રતિમા હો, કે ભિક્ષુ તણી ભાખી; વલી પંચ કલ્યાણિક હો, કે દિન તપ આગમ ભાખી. ૧૮ થાનક વીશ બોલ્યા હો, કે સિદ્ધના ચક્ર તણો; વલી યોગ કષાયા હો, કે ઇંદ્રિય જય નિસુણો; સંસારનો તારણ હો, કે કર્મ સૂડણ ભણો; રાઘન દર્શનના હો, કે ચરણારાધ્ય તણો. ૧૯ એમ આગમ ભાખ્યો હો, કે તપ બહુઘા ભેદે; વલી અભિગ્રહ ચઉવિઘ હો, કે જિન આણા વેદે; ઇહ ભવ ને પરભવ હો, કે જશ કીર્તિ અર્થે; તે તપ નવિ કરતો હો, કે ઇંદ્રિય ગુણ વ્યર્થ. ૨૦ કર્મ નિર્જર હેતે હો, કે કેવલ જેહ કરે; વિનયાદિક વઘતે હો, કે તે ભવ સિંધુ તરે; ૧. સૂદન, નાશ કરનારું