________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૨૭
૧
આઢક તંદુલ દેઈ ગ્રહે, તે ગોલી મઈની ચાર; સા॰ તતક્ષણ આપી કુટુંબને, જમવાને તેડ્ડી વાર. સાતે ૩ અથ જાવા ઉત્સુક થઈ, ગોવિંદપ્રિયા પ્રતે તેહ; સા આહેરી એણી પેરે કહે, હું તુરત જાઉં નિજ ગેહ. સાતે ૪ તંદુલને દેવરાવીએ, સુણીને કહે તેણી વાર; સા સુજ્જસિીને એમ ભણે, જા જઈ તંદુલ દેવાર. સાતે ૫ ગત દિવસે જે રાજાએ, દ્વિજને દીધું જે વર ધાન્ય; સા એમ સુણી સુન્રુસિરી ગઈ, ઘર સઘળે જોઈ સાવધાન. સાતે ૬ કિહાંયે ધાન્ય દીઠું નહીં, આવી ફરી કહે તેહ જામ; સા સુણી સંભ્રાંત થઈ માહણી, પેસે ઘર લેવા કામ. સાતે ૭ જેહવે ગેહમાં જઈ જુવે, દેખે તિહાં અતિ વિપરીત; સા જ્યેષ્ઠ પુત્ર વેશ્યા સાથે, ભોગવતો એમ અનીતિ. સાતે ૮ રોષારુણ નયણાં કરી, ભણે સુત જનનીને દેખી; સા જા જા રે ઇહાંથી ફરી, નહીં તો મારીશ તુજ સંપેખી. સાતે ૯ એમ અનિષ્ટ વયણાં સુણી, મન માહણી લહે વિખવાદ; સા મૂર્છિત પ્રસક ધરણી ઢળી, જેમ કાષ્ઠ નિશ્ચેષ્ટ પ્રમાદ. સાતે॰૧૦ તે નિસુણી ગોવિંદ ઘણી, સિંચે ચંદન શીતલ નીર; સા॰ મૂર્છાકારણ પૂછિયું, સા પભણે પ્રતિવચ ભી. સાતે॰૧૧ સ્વામી ! હું તંદુલ હેતે, વાલ્હા ગઈ ઘરે પુત્ર અકજ્જ; સા દેખી તસ ખર વચ સુણી, લહી મૂર્છા મેં અજ્જ. સાતે॰૧૨ સુહભાવે જાતિસ્મ૨ણ લહ્યું, મેં શુભ ભાવે કરી જત્ત; સા સંખ્યાતા ભવ પાછલા, જેણે સંજ્ઞીનાં લહે તત્ત. સાતે॰૧૩ તેણથી પ્રેમ સવે ગયો માહરો, સજ્જન બંધુ ધન ભાવ; સા॰ સ્વારથીઆ સહુએ અછે, એ તો પુદ્ગલ સવિ પરભાવ. સાતે॰૧૪ જેહને 'છંદે ચાલીએ, તો તસ રાખે પ્રીતિ; સા ન સરે સ્વારથીયા કરી, વાલ્દા સ્વામી ઘરે અપ્રીતિ. સાતે॰૧૫ જે પરથી નિજ નવિ હોયે, જો કીજે ઘણો પ્રતિબંધ; સા જ્ઞાનવિમલ મતિ જેહની, વાલ્હા તે જાણે સવિ ધંધ. સાતે૦૧૬ ૧. એક માપ ૨. મહીની, દહીંની ૩, માહની=બ્રાહ્મણી ૪. ઇચ્છા પ્રમાણે
૪૦૧
