________________
ખંડ ૪ | ઢાળ. ૨૫
૩૯૭
ચાલવું બેસવું સૂયવું, વળી ભૂંજવું હો ભાખવું સવિ કામ; યતના પદશું સાચવે, તો સાથે હો મુનિ સંયમ ઘામ. ઉ૦૧૨ છિદ્ર અંજલિમાંહે જિમ ગલે, જલ તિમ ગલે હો કૃત પ્રૌઢા પાપ; આપ ગુણી નિર્મલ હોયે, વળી તેહની હો જગ મહોટી છાપ. ઉ૦૧૩ યતના રહિત સંસારમાં, ફરે બહુ પરે હો દુઃખીઓ નિરધાર; સુસઢ પરે બહુ તપ તપે, પણ નવિ લહે હો તે ભવનો પાર. ઉ૦૧૪ - હવે ગૌતમ કેવા છે તે કહે છેભદ્રક ગુણ વચ રાગીઓ, વળી જાણ્યા હો સવિ વિનયના ભેદ; સંપૂર્ણ શ્રુત જ્ઞાનના નિધિ, ગણિ ગૌતમ હો છે નામ અખેદ, ઉ૦૧૫ અર્થ લહે સઘળા સ્વયે, પણ સાંભળે હો ઘરી વિસ્મય ચિત્ત; અંજલિ જોડી વિનયશું, જિનવયણે હો હરખે કરી નિત્ય. ઉ૦૧૬ જેમ રાજાનાં વયણડાં, પ્રજા શિર ઘરે હો આણી બહુ માન; તેમ ગુરુ ભાખિત સાંભળે, વળી પડિવજે હો જે વિનયી સુજાણ. ઉ૦૧૭ તે ગૌતમ પ્રણમી કહે, પ્રભુ દાખીએ હો તે સુસઢ સંબંઘ; કિહાં થયો કેમ તે દુઃખ લહ્યો, યતના વિના હો લહ્યો ભવ અનુબંઘ. ઉ૦૧૮ તવ કહે સ્વામી કૃપા કરી, સવિ શ્રમણને હો ઉદ્દેશી તામ; સજલ જલદ અનુકારિણી, ચિત્તઠારિણી હો દેશના અભિરામ. ઉ૦૧૯ ભરતે અવંતી દેશમાં, એક ખેડ છે હો સંબક ઇતિ નામ; વિપ્ર એક તિહાં કણે વસે, સુજ્જસિવ અછે હો તેહનું અભિઘાન. ઉ૦૨૦ જન્મદારિદ્રી દોભાગિયો, નિકૂપ અને હો નહીં કરુણાગાત્ર; યજ્ઞયશા તસ ભારજા, તેહને થયો હો એક દિન સાક્ષાત. ઉ૦૨૧ ગર્ભ થયો તે દુઃખ કરે, બેટી ભણી હો સુજ્જસિરી તસ નામ; જનમ ખેવ માતા મૂઈ, જુવો કર્મનાં હો એ વિષમા કામ. ઉ૦૨૨ કર્મથી સુખ દુઃખ સંપજે, વળી કર્મથી હો સોભાગ દોભાગ; કઠિણ કર્મથી અતિ ઘણા, આવી મલે હો સવિ કર્મવિપાક. ઉ૦૨૩ કહે ગૌતમ સ્વામી શું કર્યું, ઇણ દારિકા હો કિશ્ય કર્મ દુઃકર્મ, જાતમાત્ર જનની મૂઈ, પ્રભુ દાખીએ હો તેહવાં કૃત કર્મ. ઉ.૨૪
૧. ખાવું ૨. ગામ ૩. નામ ૪. ભાર્યા છે. ક્ષણે ૬. પુત્રી
