________________
૩૮૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
પંચવીસ પડિલેહણા પણ ઇંદ્રિય, વિષય વિકારથી પારેજી; ત્રણ ગુતિ ને ચાર અભિગ્રહ, દ્રવ્યાદિક સંભારેજી. ૪ કરણસિત્તરી એવી સેવે, ગુણ અનેક વળી ઘારેજી; સંયમી સાધુ તે તેહને કહિયે, બીજા સવિ નામ ઘારેજી. ૫ એ ગુણ વિણ પ્રવ્રજ્યા બોલી, આજીવિકાને તોલેજી; તે ષટ્ કાય અસંયમી જાણો, ઘર્મદાસ ગણિ બોલેજી. ૬ જ્ઞાનવિમલ ગુરુ આણ ઘરીને, સંયમ શુભ આરાઘોજી; જેમ અનોપમ શિવ સુખ સાથો, જનમી સુજસ વાઘોજી. ૭
| ઇતિ ચરણકરણ સિત્તરી સોરઠા–આવી ભાવે દીઘ, વનપાલકે વઘામણી;
પ્રભુ તુમ વંછિત સિદ્ધ, આવ્યા સૂરિ મહાગુણી. ૧૧ દીએ વઘાઈ તાસ, મન ઇચ્છિત ઘનભત્તિ ઘણી; જન્મ લગે જો સાસ, ભોગવતાં ખૂટે નહીં. ૧૨ પ્રતાપસિંહ નૃપ તામ, હરખ્યા ગુરુ આગમ સુણી;
ન્યું કેકી ઘનનામ, આવે તવ વંદન ભણી. ૧૩ સાંતઃપુર શ્રીચંદ્ર, મિત્રાદિક સાથે કરી; શેઠ શેઠાણી ભદ્ર, આવે તે ઊલટ ઘરી. ૧૪ નમી સામીશ્વર પાય, બેસે યથોચિત સ્થાનકે; વિધિપૂર્વક નર રાય, “પાયક પરે પદ સંચરી. ૧૫
| | ઢાળ ત્રેવીસમી . (હાથ કચોલી શરવટે નાડું, માથું ગુંથાવણ ચાલ્યાં રે મારી સહી રે સમાણી–એ દેશી) ઘર્મલાભ દીએ આચારિજ, માંડે દેશના મહોટી રે,
સુણો ભાવી રાજા;
થાઓ ઘર્મે હવે તાજા રે. સુ જે સંસારમાં સુખ કરી જાણે, તેહની મતિ તો ખોટી રે. સુ૧ એહ સંસારમાં ઘર્મ સાર છે, ઘર્મ તે જે નિરાશસે રે. સુ જે કરતાં શિવ સુખ પામીજે, નાસે કર્મના અંશ રે. સુ
૧ બરાબર ૨ આગમન ૩ મયૂર ૪ અંતઃપુર સહિત ૫ પાયદલ ૬. ઇચ્છારહિત
