________________
ખંડ ૪ | ઢાળ ૨૨
૩૮૩
નરવાહન જે યાન, તે ધ્વજ સંખ્યામાન,
શિબિકાદિક ગણે એ, પરિકર એમ ઘણે એ. ૧૩ વાજિત્ર તે પરમાણ, નહિ સંખ્યા નીશાણ,
ભાણથી અધિક છે એ, તેજનો પૂંજ છે એ. ૧૪ અમર છત્રના ઘાર, અંગરક્ષક સુખકાર,
પાર ન પામતા એ, નિત્ય શિર નામના એ. ૧૫ કુંજરાદિક જે ખવાસ, પાસે રહે ઉલ્લાસ,
સેવા સારતા એ, રિપુભય વારતા એ. ૧૬ હરિતારક જે ભટ્ટ, કવિજન કેરા ઘટ્ટ,
સ્તવતા અહોનિશ એ, દાન તણે વશે એ. ૧૭ વીણારવાદિક સાર, ગાયનના પરિવાર,
નિત્ય નિત્ય ઓલગે એ, ઘન દેઈ કર્યા વગે એ. ૧૮ ગાઈતા તસ રાસ, ભોલી ભામિની વ્યાસ,
ભાખે પ્રીતિથી એ, રાજાની નીતિથી એ. ૧૯ વરતાવે અમારી, નહીં કાંઈ મરકી મારી,
ઈતિ ઉપદ્રવા એ, નાઠા કરી રવા એ. ૨૦ વ્યસન નિવારે દૂર, સજ્જન વંછિત પૂર,
ઘર્મની નીક છે એ, દયા સઘળે રુચે એ. ૨૧ છલ બલ કરી ઘન દેય, વરતાવે ભલે ભેય,
વર્ણ અઢારમાં એ, જિનઘર્મ સારમાં એ. ૨૨ પોઢી પૌષધશાલ, તેમ મઠ પર્વ વિશાલ,
વન વાડી સમાં એ, ચૈત્ય યક્ષ નિલયમાં એ. ૨૩ એકેક સોળ હજાર, એ સવિ સંખ્યા સાર,
કહીએ કેટલા એ, જીર્ણ સમારે તેટલા એ. ૨૪ માત પિતા પરિવાર, જિહાં વિધિપૂર્વક આચાર,
તીર્થની યાતરા એ, સત્તરની માતરા એ. ૨૫ બોઘબીજની વૃદ્ધિ, દર્શન જ્ઞાનની ઋદ્ધિ, જિહાં કણે નીપજે એ, જે યાત્રાપદ ભજે એ. ૨૬
૧. દાસ, ચાકર
