________________
૭૨
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ લજ્જાલક્રુિત ગાત્ર, પાત્ર ન ગુણનો કહે રી; જયાદિક સુકુમાર, નિજ મદ દૂર વહે રી. ૩૨ કામપાલ વામાંગ, શુભગાંગ ભૂમિપતિ રી; શ્રીમલ ને વરચંદ્ર, ઘન્વી કીર્તિ હતી રી. ૩૩ એક ચક્રનો વઘ, નરવર્મ ભૂપ કરે રી; એહવે ભાંગ્યું બાણ, વિલખું વદન ઘરે રી. ૩૪ દુષ્કર કાર્ય એ દેખી, દક્ષ તે બેસી રહ્યા રી; જ્ઞાનવિમલ મતિવંત, તે ઉત્સુક ન કહ્યા વી. ૩૫
|| દોહા . ઇમ દેખી સવિ ભૂપનાં, વિક્રમ શરદ ઘનગાજ; બહુ બોલા પણ એ નહીં, બહુ મોલા સવિ રાજ. ૧ શ્રીતિલક રાજા તિહાં, તિલકમંજરી તાય; સવિ પરિજન ચિંતાતુરા, તિમ કન્યા ઉવઝાય૨ હવે શું નીપજશે ઇહાં, મૂઢ સચિવનાં વૃંદ; એમ દેખીને બોલિયો, ભટ્ટરાજ એક મુકુંદ. ૩ ઘન્વી માન ઘરે નિકો, તે સુણજો રાજાન; જે હોયે તે થજો પ્રગટ, સાથે જો સાવધાન. ૪ એમ સુણી ગુણચંદ્ર સખ, કહે શ્રીચંદ્રને એમ; આ અવસર નીકો અછે, રાધા વેશે જેમ. ૫ અવસર લઈને ચૂકીએ, તો શી નિપુણતા તાસ; જે અવસર ભૂલે નહીં, તેહના કીર્તિ વિલાસ. ૬ સ્વામી! તમે સુપરિચિત કર્યો, એ વિદ્યા અભ્યાસ; કૃપા કરી તે અમ ભણી, દેખાવો સુવિલાસ. ૭ ભરિયા તે છલકે નહીં, જેહ ઊંડા ને અગાઘ; તે નર તો વિરલા અછે, પુઢવી મંડલ લાઘ. ૮ મિત્રે પ્રેર્યો બહુ પરે, તબ શ્રીચંદ્ર કુમાર;
સાર પોતાનું ફોરવે, કહિયે તે અધિકાર. ૯ ૧. ઘનુર્ધારી ૨. પાઠક, અધ્યાપક ૩. સત્ત્વ
