________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
૫૨
રાણી તણો, જીહો જાણી
જીહો સૂર્યવતી પુત્રવિયોગ; જીહો લેખથકી રાજા તિહાં, જીહો માને દિલ ઘણું શોક. વિ ૩૦ જીહો હા હા દૈવ કિશું થયું, જીહો શુભસૂચક ચઉ સ્વપ્ન; જીહો તેહનો મહિમા નવિ રહ્યો, જીહો જેમ સ્વપ્ને અસ્વપ્ન. વિ૦ ૩૧ જીહો રાણી દુઃખ વિસારવા, જીહો સચિવશું કરીય વિચાર; જીહો નરભાષાએ બોલતી, જીહો ઇહાં મૂકી તેણે વાર. વિ૦ ૩૨ જીહ્નો જિનભાષિત વૈરાગ્યના, જીહો કહે ઉપદેશ રસાલ; જીહો જિનભક્તિ રાણી તિસે, જીહો ચિંતે ફળ્યો સુરસાલ. વિ૦ ૩૩ જીહો ધર્મગોષ્ઠિ કરતાં થકાં, જીહો જાતો ન જાણે કાલ; જીહો ઉત્તમ સંગતિથી હોયે, જીહો દિન દિન મંગલમાલ. વિ૦ ૩૪ જીહો પુણ્યે હોયે મતિ નિર્મલી, જીહો પુણ્યે ઉત્તમ સંગ; જીહો પુણ્યે જિન ગુરુ ઘર્મનો, જીહો પામે પાવન ગંગ. વિ॰ ૩૫ જીહો દેવી એની સંગતે, જીહો ધર્મકથાયે કાલ; જીહો નિર્ગમતાં દિન બહુ થયા, જીહો વંદે દેવ ત્રિકાલ.
જીહો જ્ઞાનવિમલ કહી ઢાળ. વિ૦ ૩૬ || દોહા II
પહેલાં સાધુ તણે મુખે, સાંભળિયું છે એમ; નૃપપુત્રી આવતે ભવે, થાઈશ તું ઘરી પ્રેમ. ૧ તે મુનિવય સંગ્રહ્યો, સમકિતપૂર્વક ધર્મ; પાલે અહોનિશિ સાચવે, શ્રાવકનાં ષટ્ કર્મ. ૨ રાણીને ઘણું વાલહી, પ્રાણ થકી સુખદાય; ઉત્તમ કેરી પ્રીતડી, દિન દિન વધતી થાય. ૩ ઓછાશું જે પ્રીતડી, કરતાં ચિત્ત કુમલાય; નીચનેહ ખરશબ્દ જ્યું, ઘટત ઘટત ઘટ જાય. ૪ દેવી તો વા૨ે ઘણું, પણ તપ કરે કઠોર; જે આપોપું આગમે, તિણશું કેવું જોર. ૫ અઠ્ઠાઈ ઉપવાસની, કીધો તપ નિર્માય; એ સુખકારી સારિકા, ભવ લહ્યો પુણ્ય પસાય. ૬
