________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
૪૦
તે પણ મલ્લે પ્રતિહત કર્યો, દેખીને હો પ્રતાપસિંહ રાય તો; ખગે મલ્લ શિર છેદિયું, મલ્લસેના હો તવ દશ દિશિ જાય તો. ભા૦ ૧૧ જય૨વ થયો નૃપ સૈન્યમાં, તવ નાઠો હો મહામલ્લ લેઈ જીવ તો; રત્નપુરે નગરે ગયો, શેષ સેના હો થઈ દીન અતીવ તો. ભા૦ ૧૨ તદનંતર નૃપ તિહાં જઈ, તેહનો હો કણકોટ પુર ૨ાજ તો; આવી ચોખ ફેર ઘેરિયો, વશ કીઘો હો મહામલ્લ આણી વાજ તો. ભા૦ ૧૩ તિહાં સમુદ્ર તટે ક્રીડતાં, નાવાદિકે હો ઘરી હર્ષ અપાર તો; સુખ સમાઘિશું તિહાં ૨હે, હવે સુણજો હો પાછળ અધિકાર તો. ભા૦ ૧૪ હવે રાજા ચાલ્યા પછી, સૂર્યવતી હો ઘરે મનમાં દુઃખ તો; જિનવાણી મન ભાવતી, ધર્મે મતિ હો મન એહજ સુખ તો. ભા૦ ૧૫ એક દિન પ્રહ સમે પેખિયા, ઘરદ્વારે હો ભટ આયુધ ઘાર તો; કેંદ્રી સખીને કહે જુઓ, કોણ કેહનાં હો અછે કિશ્યો વિચાર તો. ભા૦ ૧૬ કેંદ્રી સખીએ પૂછિયું, કહે જયનાં હો અમે છું સુણ નાર તો; દેવી ગર્ભ રાખણ ભણી, મૂક્યા છે હો અમને નિરઘાર તો. ભા૦ ૧૭
એમ અસમંજસ વચન સુણી, સખી આવે હો કહે રાણી કાજ તો; એ વિપરીત વયણ સુણી, કહે દેવી હો કેમ કરવું આજ તો. ભા૦ ૧૮ કેંદ્રી કહે નિમિત્તિયે, જે બોલ્યું હો તે અલિક ન થાય તો; ધર્મબળે વિષમું સમું, પરને ચિંતવીયે હો તે આપને થાય તો.
એવો અછે હો વળી લોકોનો ન્યાય તો. ભા૦ ૧૯
ભદ્રકથી તેણે તેહનું, વચન માન્યું હો મનમાં વિષવાદ તો; ઉતાવળથી પાળીયા, સાહસથી હો હોવે પ્રાસાદ તો. ભા૦ ૨૦ આપદે ઘર્મ ન છોડિયે, એમ જાણી હો મનમાં ઘરી ઘીર તો; કાર્ય કરે સવિ આપણાં, સખી રાણી હો વળી જયના વીર તો. ભા૦ ૨૧ દ્રોહી ચિંતિત નવિ ફળે, તસ કીધા હો થયા વ્યર્થ ઉપાય તો; ધર્મ વિના ઇચ્છિત નહીં, જેમ અંકુર હો વિષ્ણુ મેહ ઉપાય તો. ભા૦ ૨૨
यतः–व्याघ्राणां च खलानां च, सर्पाणामरीणां तथा; मनोरथा न सिध्यंति, तेनेदं वर्तते जगत्. १
',
