________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૧૧
૩૫
જાગ્યા રાણી તતક્ષણે, દેખી સુપનાં ચાર; પતિ આગળ પરગટપણે, ભાખે વિનયથી સાર. ૬ નરપતિ મન હરણ્યાં ઘણું, સુપન અર્થ ચિત્ત ઘાર; કહે રાણીને સુત હોશે, નિર્જિત દેવ કુમાર. ૭ ઘર્મ કલ્પતરુ ફલિયો, ફળશે “સદળ સચ્છાય; સોભાગી મહિમાનીલો, સુત હોશે સુખદાય. ૮ રાણી પણ હરષી ભણે, અવિચ્છ સામિ વયણ; વહાલું ને વૈદ્ય કહ્યું, વિકશ્યાં તન મન નયણ. ૯ હવે પ્રભાત સમયે થયે, નૃપ આવ્યો આસ્થાન; બેઠા બહુ જન પરિવર્યા, કરતાં ગુણી જન જ્ઞાન. ૧૦
| || ઢાળ અગિયારમી |
(વીરમાતા પ્રીતિકારિણી–એ દેશી) નૃપતિ આદેશ દિયે મંત્રીને, સુપન પાઠક તેડો; જેહ અષ્ટાંગ નિમિત્ત લહે, કહે જ્યોતિષ છેડો. ૧ ઘન ઘન ઘર્મ સુરતરુ તણો, મહિમા અછે મહોતો; સકલ મનવંછિત ફળ ફળે, માનું અમીઅ રસ લોટો. ઘ૦ ૨ દિવ્ય ઉત્પાત અંતરિક્ષ છે, ભૌમ અંગ સરસત્ત; લક્ષણ વ્યંજન જાણીએ, એહ અષ્ટાંગ નિમિત્ત. ઘ૦ ૩ દિવ્ય તે નગર ગાંધર્વના, ઉલ્કા પ્રમુખ ઉત્પાત; અંતરિક્ષ વાદલ વૃષ્ટિ મુખ, ભૌમ ભૂમિકંપ નિર્ધાત. ઘ૦ ૪ અંગ ફરકણની ચેષ્ટા કરી, સ્વરનાદે પંખી વાણી; લક્ષણ કર પદ આકૃતિ, વ્યંજન મશી તિલકથી જાણી. ઘ૦ ૫ એહ અષ્ટાંગ નિમિત્તનો, કરે ત્રિવિઘ નિવેડો; સૂત્રાર્થ વાર્તિક ભેદથી, એહવા જાણને તેડો. ઘ૦ ૬ તેડિયા ગણક આદર કરી, દેઈ માન સત્કાર્યા; સુપન ચારે તિહાં દાખીયાં, તેણે અર્થ ચિત્ત ઘાર્યા. ઘ૦ ૭ ૧. દલ (પત્ર) સહિત. ૨. સારી છાયાવાળું ૩. યથાર્થ
