________________
૨૬૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ ક્ષિણ પડખી વળી પ્રિયા પ્રતે રે, બોલાવે ઘરી નેહ.
એ મૃગ તૃણ ચરવા ભણી રે, પંખી સઘળા જેહ. એહવે તરણિ ઉદયાચલ ઉગે, માનીના મનોરથ સવિ પૂગે; ઊઠો ચાલીને હવે આગે, ફરતાં ભાગ્યદશા વળી જાગે. ૩૩
यतः-एते व्रति हरिणास्तृणभक्षणार्थं ___ चूर्णिं विधातुमथ यांति हि पक्षिणोमी
शृंगं स्पृशत्युदयसानुमतो विवस्वा
त्रुच्छीयतां सुनयने रजनी जगाम १ ભાવાર્થ-હે સ્ત્રી! આ હરિણી તૃણ ભક્ષણ માટે ચાલ્યાં જાય છે, પક્ષીઓ પણ ચણ લેવા માટે જાય છે અને સૂર્ય પણ ઉદયાચલ પર્વતનાં શિખરોનાં શૃંગોને સ્પર્શ કરે છે. માટે હે રૂડા નેત્રવાળી સ્ત્રી, રાત્રિ વ્યતીત થઈ, તેથી ઊઠ.
પ્રિયા પડુત્તર નવિ દિયે રે, કુમર જોઈ તે ઠામ;
તિહાં દીઠી નહીં સુંદરી રે, ચિંતે કાંઈ વિરામ. હામ ઘરીને સઘળો જોવે, થયો પ્રભાત મન અતિ દુઃખ હોવે; એ ઉદ્યોત મિષે કોઈ દેવ, અપહરી એ હમણાં સયમેવ.જી૩૪
હા હા શું કરતી હશે રે, કિમ રહેશે મુજ પાખે;
કેમ કરે તે ઉપરે રે, બળ કોઈનું નવિ દાખે. રાખે જિમ તેણી પરે રહીએ, મન ફરસે નવિ વાણીએ કહીએ; સ્વપ્નાચાર પણ જિહાંનવિ પહોંચે, હેલા માત્રમાં તેવિધિસૂચ.જી-૩૫
અઘટિત તે સુંદર ઘડે રે, ભાજે સુઘટિત કામ;
જેહભાલતમાં લખ્યું રે, તે થાયે જગ કામ. નામ માત્ર પણ શોક ન કરવો, ધૈર્ય કરી મનમાંહે રહેવો; સુખદુઃખ કર્મવશે સવિ સહેવું, કાયર થઈ કોઈ આગે ન કહેવું.જી ૩૬ यतः यत्कदापि मनसा न चिंत्यते, यत्स्पृशंति न गिरः कवेरपि
स्वप्नवृत्तिरपि यत्र दुर्लभा, हेलयैव विदधाति तद्विधिः १ ... अघटितघटितानि घटयति, सुघटितघटितानि जर्जरीकुरुते
विधिरेव तानि घटयति, यानि पुमान्नवचिंतयति २ ૧. ક્ષણ પ્રતીક્ષા કરીને ૨. સિવાય ૩. નસીબમાં, લલાટે
