________________
૨૫ ૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ ઉલ્લસે તિહાં કણે ચૈત્ય મહોટું, સંઘ આવે અતિ ઘણા, તિહાં ચૈત્યદ્રવ્ય અનેક થાવે, કાંઈ તિહાં ન રહે મણા, સાગરદત્તને દક્ષ જાણી, ઘર્મી ને વડભાગિયો, સર્વ શ્રાવક મળી સોંપે, ચૈત્ય ઘન જિનરાગિયો. ૧
કર્મકરાને, તમે ઘન આપજો,
નામું લેખું, સવિ તુમે રાખજો. રાખજો એમ કહ્યું સકળ મળીને, સુણી તે લોભી થયો, રોકડું ઘન કર્મકરને ન આપે, વસ્તુનો ગ્રાહી થયો, ગુડ તેલ વૃત ઘન વસ્ત્ર મોંઘાં, મૂલ્ય લેઈ તે જિનઘને, તસ લાભ આપણ પાસ થાય, સૂગ તે નાણે મને. ૨
રુપક કેરો, ભાગ એંશી તણો,
તે કાકિણીનો, નામ શ્રુતે સુણ્યો. ગણ્યો એક હજાર કરો, લાભ તેહને ઘર રહ્યો,
એમ ઘોર કર્મ ઉપાર્જી મરીને, નરકમાંહિ તે થયો, - તિહાં થકી જલમનુજ થઈને, અંડગોલ લેવા મિષે, વજ ઘરટામાંહિ પીળ્યો, મરી બીજી નરકે વસે. ૩
તિહાંથી ચવીને, મોટો મત્સ્ય થયો, - પંચસય ઘન, મ્લેચ્છ સંગ્રહ્યો. ગ્રહી સર્વ તે અંગ છેદી, મહા કદર્થનાએ મર્યો, ચોથી નરકે એમ ભવાંતરે, મત્સ્ય થઈ સાત નરકે ફર્યો, બે વાર નરકે સાત એણી પરે, મત્સ્ય ભવને સાંતરે, એક સહસ કાકિણી દેવદ્રવ્યહ, ભખ્યાથી એણી પરે ફિરે. ૪
તદનંતર વળી સંત નિરંતરે,
બાર હજાર કૂતર ભવ કરે. ફરે એમ વળી, ભુંડ ચૂકર, મેષ દેડક મૃગ શશો, શબર શૃંગાલ બિલાડ મૂષક, નકુલ ગૃહ કોકિલ વસ્યો, ગ્રહ મત્સ્ય ભૂજંગ ને વીંછી કૃમિયો, વિષ્ઠામાંહે ઉપન્યો, હજાર એક ભવ સર્વ ગણવા, એહ ફળ તે નીપજો. ૫
પુઢવી અપૂ તેઉ, વાયુ વનસ્પતિ,
શંખજ લૌકા કટિક પન્નગતી. ૧ કામ કરનારને ૨. વજની ઘંટીમાં
