________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૫
૧૭
જ્ઞાન કલા ચતુરાઈ રે, ભલાં દીઠાં ભલાઈ રે,
પાઈ મેં શોભા એહથી અતિ ઘણી રે. ૨૭ મુજને દીધું જયદાન રે, એ તો પુરુષ પ્રધાન રે,
બહુ દાન દઈને રાખે તનુ છાયા પરે રે. ૨૮ સૂરજપુર નામે રે, થાણું પલ્લિ ઠામે રે,
પટરાણીને કામે એ સવિ ભૂમિકા રે. ૨૯ મનાવી આણ રે, વલીયો દેઈ નિશાણ રે,
આવે નર રાણહ સિંહપુર જોયા રે. ૩૦ શુભમાંગ નરદેવા રે, કરે સાચી સેવા રે,
મેવા જે જોઈએ જેહને જેહવા રે. ૩૧ દિન કેતા રહીએ રે, તુમથી સુખ લહીએ રે,
આણા શિર વહીએ તુમચા નેહથી રે. ૩૨ એમ કહી સંતોષ્યો રે, પ્રતાપસિંહ નૃપ પોષ્યો રે,
ભૂખ્યો નવિ ઘરાયે તેણી પરે જોવતાં રે. ૩૩ પ્રદીપવતી દીપચંદ્રરાણી રે, સૂર્યવતી નિજ જાણી રે,
ઘરે પ્રીતિ અધિકરી સગપણ જાણીને રે. ૩૪ હવે પ્રતાપસિંહ ચલાવી રે, કેતી “ભંઈ વલાવી રે,
પાછા ફરી સિંહપુરે શુભગાંગ આવીયા રે. ૩૫ અનુક્રમે નૃપ આવ્યા રે, દીપશિખા પુરે ભાવ્યા રે,
વાજાં વજડાવ્યાં જયત નીશાણનાં રે. ૩૬ પુણ્યવંત જિહાં જાવે રે, તિહાં મંગલ થાવે રે, ભાવે એમ વાણી શ્રી જ્ઞાનવિમલ તણી રે. ૩૭
| | દોહા || દીપશિખા પુરી આવતાં, ઘરણીઘવને અનેક; લાભ થયા સ્ત્રી ઘન સયણ, ગજરથ નર મળ્યા છે. ૧ વ્યવહારી સંતોષિયો, જાણી તસ ઉપકાર; સજ્જનનાં લેરી પરે, શિર ધરતા તસ ભાર. ૨
૧. ભૂમિ ૨. ઘણીપતિને, રાજાને ૩. સ્વજન
