________________
૨૫૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
યતઃ—
-ઘેડ્વવવ્વ વિળાસર્પ, સિદ્ધાયે પવયાસ્ત ઉડ્ડાહે; संजइण चउच्छभंगे, मूलगी बोहिलाभस्स. १ ભમ્બે તથા ઉવેખે વળી રે, શ્રાવક જે જિનદ્રવ્ય; પ્રજ્ઞાહીન તે ભવ ભવે રે, પાપકર્મો દુર્ભવ્ય. દ્રવ્ય ન પામે દરિદ્ર ન વામે, પંચમાંહે ન કોઈ કામે; બગીયા ઢોર પ૨ે તે ભામે, ભવભવ તે સુખ સઘળાં વામે.
જી॰૧૪
યદ્યપિ દેવ ગુરુ જ્ઞાનને રે, નિશ્રાયે નહીં દ્રવ્ય; તોહે પણ તસ થાપના રે, ભવિકે મળી કરી દ્રવ્ય. ભવ્ય હોયે તે યત્ને રાખે, જિનપ્રતિમાદિક થાપન ભાખે; કરી પંચ સજ્જનની સાખે, તસ વહી અનુચર અળગા દાખે. જી૦૧૫
અથવા વળી વ્યાપારમાં રે, પાપવૃત્તિ જિહાં થાય; તેહમાં તેહ ન ભેળવે રે, આપે રહે નિર્માય. આય વ્યય સવિ તેહનો અળગો, આપ ઘનેથી ન કરે વળગો; જિનઆણે એમ દ્રવ્ય વધારે, તો તીર્થંક૨૫દને ધારે.જી૦૧૬ ઉત્સૂત્ર ભાખી દેવદ્રવ્યનું રે, જે નર હોયે ખાનાર; તે નર બોધિ લહે નહીં રે, રૂલે ચૌગતિ સંસાર. સાર કહ્યું એ પ્રવચન માંય, જેમ સંકાશ શ્રાવક સંભળાય; અણજાણે કાંકણી અગીઆર,દેવદ્રવ્યની રહી ગેહ મઝાર.જી૦૧૭
તેહ ભણી ચૌગતિ રુલ્યો રે, ભમીયો બહુ સંસાર; કેવળીથી નિજ કર્મની રે, વીતક લહી તિણ વાર. ઘારી મનમાં અભિગ્રહ કીધો, દેવદ્રવ્ય દૂષ્યો ૫રસીઘો; ભોજન વસ્ત્ર પરિગ્રહ ટાળી, કરું વ્યાપાર દેવદ્રવ્ય દિયું વાળી. જી૦૧૮
લાખ કોડી ઘન મેલીયાં રે, કીધા દેવ નિમિત્ત; એમ પાતકથી છૂટીયો રે, સિદ્ધ થયો અનિમિત્ત. ચિત્તમાંહે ઘરી એહવી વાત, ન કરવો દેવદ્રવ્ય ઉપઘાત; અવર ન એહ સમો ઉપપાત, દેવદ્રવ્ય ખાયે તેહ વિજાત.જી॰૧૯
એ સંક્ષેપથી દાખીઓ રે, કહે તો કહીએ વિસ્તાર. જો મનમાંહે એ રુચે રે, સાવઘાને સુણો સાર. ૧. કાકિણી=કોડી, એક સિક્કો
