________________
૨ ૧ ૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ તેણી પરે આતમ ભાવને એ, વિમળ કર્યો જેણે પૂર; તે પરમાતમ દેવનું, દિન દિન વધતું નૂર. ૧
નામે તો જગમાં રહ્યો, થાપના પણ તિમહી, દ્રવ્ય ભવમાંહે વસે, પણ ન ક કિમહી; ભાવ થકી સવિ એકરૂપ, ત્રિભુવનમેં ત્રિકાલે, તે પારંગતને વંદીએ, ત્રિસું યોગે સ્વભાલે. પાળે પાવન ગુણ થકી એ, યોગ ખેમકર જેહ; જ્ઞાનવિમળ દર્શને કરી, પૂરણ ગુણમણિ નેહ. ૨
I પૂર્વ ઢાળ || એમ ચેઈવંદણ નમુઠ્ઠણ, કહી ભાવ થકી નમિઊણે; એહવે તસ મુદ્રા પેખે, નામ વાંચી સફળ જનુ લેખે. ૩૦ વૈતાલિક મુખથી જે નિસુણ્યો, કુશસ્થળ પુરવાસી પભણ્યો; શ્રી શ્રીચંદ્ર તે એહી જ દીસે, રૂપ વિદ્યા કળા સુજગશે. ૩૧ હરખી ઘણું હોયડા માંહે, કહ્યો ન જાયે તેહ ઉચ્છાહે; ઔદાર્યાદિક જે ગુણ ભારી, શ્રીચંદ્ર એમ થઈ નિરઘારી. ૩૨ કહે સ્વામીજી ભોજન કરીએ, વળી નિયમનું સમરણ કરીએ; પંચ પરમેષ્ઠિ પદ સંભારી, શુભવેળા એ સંપ્રતિ સારી. ૩૩ કહે કુમર પ્રિયે કહ્યું એ વારુ, ભોજન તે સર્વ સાઘારું; કોઈ અતિથિ જો નજરે આવે, તસ દીજે તો સવિ સુખ થાવ. ૩૪ સરપાળે દિશાને જોતાં, બેહુ બેઠાં પુણ્ય પનોતાં; પુણ્યવંત મનોરથ ફળતાં, કાંઈ વેળા નહીં યોગ મિલતાં. ૩૫ તસ ભાગ્ય બળે તિહાં દીઠું, મુનિયુગળ અમૃતથી મીઠું, જિમ ચંદ્રને ચકોર કિશોર, રવિ ચકવાને જેમ ઘન મોર. ૩૬ જ્ઞાનવિમળ મુનીશ્વર તેડે, વચ્છ કચ્છ નામે બેહુ જોડે; પ્રતિલાભે મુનિને ભરપૂર, શાલ દાળ સિતા ધૃતપૂર. ૩૭
| | દોહા || જમવારો કૃતારથ ગણે, પહોંચાવીને સાધ; આપે ભોજનને ભણી, બેઠાં તિહાં નિબંઘ. ૧ બહુ જણે સાથે મુંજીને, પ્રિયા સમેત સુચંગ; પાછળે યામે સાઘુની, પાસે ગયો મનરંગ. ૨
