________________
૧૯ ૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ અંતખર વિણ વહે સંન્યાસી, મજ્જખર વિણુ કરે અવિમાસી. આદિખર વિણ લિખતાં બાળા, શિસે શોહા તે સુકુમાળા.
ઉત્તર-રાખડી. (કવિ) દોઈ અખર નર નારે, કોપ ચઢી નરને મારે, દેખે સઘળા લોક થોક પણ કોઈ ન વારે; નાઠો જાણી નાહ, કેડે શિર ઝાલી આણ્યો, વળી દીએ બહુ માર, નારી ગુણ તેહ વખાણ્યો. કર પગ વિણ એમ ખેલના, કરે કરાવે અતિ ઘણી, અવધિ કહી છ માસની, નારી વાંકી તે સુણી. ૧
ઉત્તર-ગેડી દડો. (કવિ હરિયાળી) ત્રણ અક્ષરની નારી, નયરમાંહે બહુ દીસે, વદન અનેક વિશાળ, જીભ કર પાય ન દીસે; નાટક કરે અપાર, અન્ન ખાતી નવિ "ધ્રાયે, કઈયે ન પીએ નીર, જીવ વિણ સઘળે વ્યાપે. તે નારીને દાખવો, અવધિ માસ ષ જાણીએ, તુરત કહે છે તેહની, બુદ્ધિ સવિહુ વખાણીએ. ૧
ઉત્તર–ચાલણી.
દોહા
પીઉ પરદેશ સિઘાવતે, કરે સમસ્યા નારી; પય જળ સૂરિજ કિરદના, કરે આકાર મનોહાર. ૧
એ શું મંગાવ્યું?તે કહો. ઉત્તરદોહા-તવ શ્રીચંદ્ર કહે ઇશ્ય, ખારોદક ગજ બાર;
મંગાવિયું ઘણીયાણીએ, એ સંજ્ઞા ચિત્ત ઘાર. ૨ પુનઃ–પીઉ પરદેશથી આવિયો, દીઘી મુગતા રાશિ;
પ્રિયા કરે ગુંજ જાણીએ, નાખી દીએ કરી હાંસી. ૧ તેનો હેતુ દાખીએ, કહે શ્રીચંદ્ર કુમાર; અરુણ કરતળે બિંબિયા, નયનકાંતિ છબિ ઘાર. ૨
૧. ઘરાયે
