________________
ખંડ ૩/ ઢાળ ૪
૧૬૩
કેવળજ્ઞાની દેવના, થાપ્યા પ્રૌઢા પટ્ટ; ધૂપ દીપ ઉખેવણા, ગુણણાના બહુ ઘટ્ટ. ૭ કન્યા નયન ચોપખેરથી, પત્રની પાળી બંધિ; ઔષધિ રસ માંહે ભર્યો, શનૈઃ શનૈઃ કૃત સંધિ. ૮ ઔષધિ રસ અનુભાવથી, નેત્ર થયાં દ્યુતિપાત્ર; પદ્મનેત્ર પરે વિકસિયાં, તરણી કિરણે પ્રભાત. ૯ દેવપૂજા વિધિ સાચવે, દિવ્યાભરણ વિશાળ; ભાળ વદન મુખ અંગ સવિ, તરણી પર તેજાળ. ૧૦ કન્યા કુમરને દેખતાં, મનુએ દેવ કુમાર; જન દેખીને નવિ કરે, વિધિપૂર્વક સુવિચાર. ૧૧ કુમર કહે રે ભદ્રકો, ચારુ નયનથી દેખ; મુદ્રા નામ વંચાવીયો, શ્રીચંદ્ર નામ ઇતિ લેખ. ૧૨ હર્ષ થકી સ્તવના કરે, પ્રાણનાથ આઘાર; પહેલાં દીધી છે મુજને, તાત પ્રતિજ્ઞા સાર. ૧૩ હવે મેં આજ થકી વર્યા, જાણ્યો મેં આચાર; જાતિ કુલાદિક સવિ લહ્યું, મુદ્રાને અનુકાર. ૧૪ કન્યા શૂન્યપણું ભજે, મનમાં થઈ સંતુષ્ટ; હવે કુમર કેમ સંચરે, સુણજો તે સવિ શિષ્ટ. ૧૫ | | ઢાળ ચોથી II
(કાયા કામની બે લાલ–એ દેશી) હવે તે તિહાં થકી બે લાલ, વેશ ભવ્ય પરિહરી,
ઘાતુ રંગિત બે લાલ, વસ્ત્ર અંગીકરી. અંગીકરી તે સવિ પહેરી, ભસ્મ ‘ધૂસર કેશ એ; ભૂપ પાસે વહી આવ્યો, કહે કર્યો તુમ આદેશ એ. ૧
કન્યા આવી બે લાલ, પાછળ તેહવે,
નામે સુલોચના બે લાલ, સત્ય થઈ જેહવે. ઠવે રોજા નિજ ઉછંગે, દેખી અચરિજ સહુ ભણે; જયજયારવ કરે ઉત્સવ, સુત જનમ પરે તે ઘણે. ૨ ૧. ચારે બાજુથી ૨. મનુષ્યોમાં ૩. ધૂળવાળા ૪. ખોળામાં
